دلی که دید که پیرامن خطر می‌گشت

دلی که دید که پیرامن خطر می‌گشت		چو شمع زار و چو پروانه در به در می‌گشت
هزار گونه غم از چپ و راست دامنگیر		هنوز در تک و پوی غمی دگر می‌گشت
سرش مدام ز شور شراب عشق خراب		چو مست دایم از آن گرد شور و شر می‌گشت
چو بی‌دلان همه در کار عشق می‌آویخت		چو ابلهان همه از راه عقل بر می‌گشت
ز بخت بی ره و آیین و پا و سر می‌زیست		ز عشق بی‌دل و آرام و خواب و خور می‌گشت
هزار بارش از این پند بیشتر دادم		که گرد بیهده کم گرد و بیشتر می‌گشت
به هر طریق که باشد نصیحتش مکنید		که او به قول نصیحت کنان بتر می‌گشت