هر کی در او نیست از این عشق رنگ

هر کی در او نیست از این عشق رنگ		نزد خدا نیست بجز چوب و سنگ
عشق برآورد ز هر سنگ آب		عشق تراشید ز آیینه زنگ
کفر به جنگ آمد و ایمان به صلح		عشق بزد آتش در صلح و جنگ
عشق گشاید دهن از بحر دل		هر دو جهان را بخورد چون نهنگ
عشق چو شیرست نه مکر و نه ریو		نیست گهی روبه و گاهی پلنگ
چونک مدد بر مدد آید ز عشق		جان برهد از تن تاریک و تنگ
عشق ز آغاز همه حیرتست		عقل در او خیره و جان گشته دنگ
در تبریزست دلم ای صبا		خدمت ما را برسان بی‌درنگ