دوش ما را در خراباتی شب معراج بود

دوش ما را در خراباتی شب معراج بود		آنکه مستغنی بد از ما هم به ما محتاج بود
بر امید وصل ما را ملک بود و مال بود		از صفای وقت ما را تخت بود و تاج بود
عشق ما تحقیق بود و شرب ما تسلیم بود		حال ما تصدیق بود و مال ما تاراج بود
چاکر ما چون قباد و بهمن و پرویز بود		خادم ما ایلک و خاقان بد و مهراج بود
از رخ و زلفین او شطرنج بازی کرده‌ام		زان که زلفش ساج بود روی او چون عاج بود
بدره‌ی زر و درم را دست او طیار بود		کعبه‌ی محو عدم را جان ما حجاج بود