اين افراد به‌علت حساسيت غيرطبيعى سرعصب بينائى (ناشى از ناهنجارى‌هاى عروقى يا مکانيکي) على‌رغم فشار دائماً طبيعى ( < mmHg 25)، تغييرات گلوکوماتوديسک اپتيک و ميدان بينائى پيدا مى‌کنند. در اين بيمارى خونريز‌ى‌هاى ديسک فراوانتر از گلوکوم زاويه باز اوليه است. قبل از تشخيص اين بيمارى بايد ۵ حالت زير را رد کرد؛
۱. وجود افزايش فشار داخل چشم در گذشته؛
۲. تغييرات شبانه‌روزى فشار داخل چشم (حداکثر ميزان در اوايل صبح)؛
۳. تغييرات وضعيتى فشار داخل چشم (حداکثر ميزان در حالت دراز کشيده)؛
۴. افزايش متناوب فشار داخل چشم (بسته شدن تحت حاد زاويه) و
۵. ساير علل تغييرات ديسک اپتيک و ميدان بينائى شامل ناهنجارى‌هاى مادرزادى يا آتروفى اپتيک ناشى از تومورها يا بيمارى عروقى.
هيپرتانسيون چشمى
عبارت است از افزايش فشار داخل چشمى بدون اختلالات ديسک يا ميدان ديد که شايعتر از گلوکوم زاويه باز اوليه مى‌باشد. در هر سال از ۱۰۰۰ نفر اينها ۱۰-۵ نفر دچار گلوکوم مى‌شود. در حالات زير احتمال تبديل شدن به گلوکوم بيشتر است: افزايش بيشتر در فشار داخل چشم، افزايش سن، سابقه خانوادگى مثبت براى گلوکوم، ميوپي، ديابت شيرين، بيمارى قلبى عروقي، سياهپوست بودن و بروز خونريزى ديسک. اين بيماران را بايد سالى يک تا سه بار از لحاظ گلوکوم بررسى کرد (ديسک، ميدان ديد و فشار داخل چشم).
گلوکوم زاويه بسته حاد اوليه
وقتى رخ مى‌دهد که برآمده شدن محيطى عنبيه در زاويه اتاق قدامى انسداد ايجاد کند و به اين ترتيب کاهش خروج زلاليه باعث افزايش حاد فشار داخل چشم شود. اين افراد عموماً از قبل تنگى زاويه دارند (عمدتاً افراد هيپراپ). اين حالت همچنين در افراد پير به‌علت بزرگ شدن عدسى شايع است. حملات آن معمولاً هنگام عصر به‌علت گشاد شدن نسبى مردمک و يا هنگام استفاده از داروى ميدرياتيک جهت معاينه فوندوس رخ مى‌دهد. اگر ايجاد ميدرياز جهت معاينه فردى با اتاق قدامى کم عمق (براساس تاباندن نور مماس بر عنبيه يا گونيوسکوپي) لازم است، بهتر است از داروهاى کوتاه اثر نظير تروپيکاميد استفاده شود.
گلوکوم زاويه بسته حاد با شروع ناگهانى تارى ديد شديد و سپس درد طاقت‌فرسا، قرمزى چشم، ديدن هاله‌هاى نور، تهوع مه آلود شدن قرنيه، مردمک بى‌حرکت و نيمه گشاد (Fixd middilated P) و پرخونى مژگانى مشخص مى‌شود. گونيوسکوپى چشم مقابل، حائز اهميت است.
التهاب حاد عنبيه را به کمک فتوفوبى بيشتر، بالا نبودن فشار داخل چشم، تنگى مردمک، عدم وجود ادم قرنيه، سلول و flare فراوان در اتاق قدامى مى‌توان از گلوکوم حاد تمايز داد، هرچند هر دو پرخونى مژگانى مى‌دهند.
کنژونکتيويت حاد را مى‌توان توسط اندک بودن درد يا عدم وجود درد، نبودن کاهش بينائي، وجود ترشح در چشم، التهاب شديد ملتحمه، فقدان پرخونى مژگاني، طبيعى بودن فشار داخل چشم، پاسخ طبيعى مردمک به نور و شفافيت قرنيه از گلوکوم حاد تمايز داد.
تأخير در درمان گلوکوم حاد باعث چسبيدن عنبيه محيطى به شبکه ترابکولار (سينشى قدامى دائمي) مى‌شود که نيازمند جراحى است. درمان گلوکوم زاويه بسته حاد يک فوريت چشم‌پزشکى است. مى‌توان درمان را با استازولاميد داروهاى هيپراسموتيک و بتابلوکرهاى موضعى شروع کرد و سپس پيلوکارپين ۴% به ميزان ۱ قطره هر ۱۵ دقيقه براى ۲-۱ ساعت تجويز نمود. اپى‌نفرين بسته بودن زاويه را تشديد مى‌کند لذا مصرف آن ممنوع است. در صورت کنترل فشار داخل چشم با دارو، در هر دو چشم (در چشم غير مبتلا به‌عنوان پيشگيري) ايريدکتومى محيطى با ليزر (و در صورت شکست، ايريدکتومى جراحي) ضرورى است.
گلوکوم زاويه بسته تحت حاد
اين بيمارى علل مشابه با گلوکوم حاد زاويه بسته دارد ولى حملات افزايش فشار داخل چشم در اينها مدت کمترى مى‌ماند و حالت راجعه دارد. هرچند حملات خودبه‌خود رفع مى‌شوند. ولى کم‌کم باعث آسيب زاويه اتاق قدمى و سينشى قدامى محيطى مى‌شوند. گاه به فرم حاد تبديل مى‌شوند. علائم بيمارى شامل است بر: حملات کوتاه‌مدت و راجعه درد، قرمزى و تارى ديد يکطرفه همراه با ديدن هاله اطراف نور. حملات اغلب هنگام عصر رخ مى‌دهد و طى شب رفع مى‌شوند. در بين حملات ممکن است فقط بتوان تنگى را کشف کرد. بيمارى را مى‌توان با گونيوسکوپى اثبات کرد. درمان مشابه گلوکوم زاويه بسته اوليه است.
گلوکوم زاويه بسته مزمن
تظاهرات اين بيمارى مشابه گلوکوم زاويه باز مزمن مى‌باشد چرا که با کاهش وسيع ميدان بينائى مراجعه مى‌کنند. اين بيماران افرادى هستند مستعد به انسداد زاويه اتاق قدامى که هيچگاه دچار حملات افزايش فشار داخل چشم نمى‌شوند ولى کم‌کم به‌علت سينشى قدامى محيطى و پيشرونده دچار افزايش تدريجى فشار داخل چشم مى‌شوند. در معاينه تنگى زاويه، سينشى قدامي، تغييرات ديسک و ميدان بينائى دارند. جزء مهم درمان اينها ايريدکتومى محيطى با جراحى است (ايريدوتومى غالباً در اينها جراحى درناژ ضرورى مى‌شود. در صورتى که ايريد کتومى محيطى انجام نشده باشد تجويز اپى‌نفرين و ميوتيک‌هاى قوى در آنها ممنوع است چرا که انسداد زاويه را تشديد مى‌کنند).
عنبيه پلاتو (Plateau iris)
بيمارى مادرزادى نادر که در آن به‌علت اتصال عنبيه در سطح بالاتر، زاويه تنگ است. اينها تظاهرات گلوکوم زاويه بسته حاد را در جوانى دارند که بعد از ايريدکتومى محيطي، مکرر عود مى‌کند. درمان شامل ميوتيک‌ها و ايريدوپلاستى مى‌باشد.
