ایضا در مرثیه

دو بیننده نخل کثیرالثمر		که بودند در آن به نشو و نما
دو تابنده‌ی بدر سعادت اثر		که می‌برد از ایشان جهانی ضیا
یکی صاحب خلق و خوی حسن		مسمی به آن اسم به هجت فزا
یکی زبده مردم نیکنام		برو نام حیدر علیه الثنا
به یکبار از تند باد اجل		فتادند از پا به حکم قضا
وزین غم به خاک مذلت نشست		برادر که بد اشرف اقربا
سرو سرور تاجران تاجری		فصیح سخندان صاحب ذکا
چو تاریخشان خواستم عقل گفت		آلهی بود تاجری را بقا
به رسم الخط او را چه کردم حساب		سخن شاهدی بود کوته قبا
ولی در تلفظ لباس حروف		خرد یافت بر قدمدت رسا