احتیاجات انرژی

حيوان براى ادامهٔ اعمال حياتى خود مثل حرکات مکانيکى در فعاليت ضرورى ماهيچه‌ها کارهاى شيميائى مانند حرکت مواد محلول، سنتز موادى مثل آنزيم‌ها هورمون‌ها که دائماً در بدن مصرف مى‌شود به انرژى احتياج دارد (احتياجات نگهداري).

اگر حيوان به غذا دسترسى نداشته باشد (گرسنه باشد) انرژى موردنياز را از کاتابوليسم ذخائر بدني، ابتداء از گليکوژن، سپس از چربى و در مرحلهٔ آخر از پروتئين تأمين مى‌کند. تأمين انرژى موردنياز نگهدارى بدن و جلوگيرى از کاتابوليسم بافت‌هاى بدن براى حيوانى که غذا در اختيار دارد در درجهٔ اول اهميت قرار مى‌گيرد.

آن مقدار از انرژى غذا که مازاد بر احتياجات بقاء حيوان است به مصرف توليد محصولات گوناگون مى‌شود. حيوانات جوان در حال رشد انرژى را عمدتاً به‌صورت پروتئين در بافت‌هاى جديد ذخيره مى‌کنند. حيوانى که در حال پروارى است انرژى را به‌صورت چربي، حيوان شيروار آن را به‌صورت شير، مرغ تخمگذار به‌صورت تخم‌مرغ، گوسفند به‌صورت پشم و بالاخره حيوان کارى آن را به کار ماهيچه‌اى تبديل مى‌کند.

مقدار انرژى شيميائى موجود در غذا با تبديل آن به انرژى حرارتى اندازه‌گيرى مى‌شود. اين تبديل به سوزاندن غذا صورت گرفته و به‌ مقدار حرارتى که از اکسيداسيون کامل واحد وزن غذا به‌دست مى‌آيد انرژى خام گفته مى‌شود. براى اندزه‌گيرى انرژى خام غذاها از دستگاهى به نام بمب کالريمترى استفاده مى‌شود. به‌طور کلى تغييرات انرژى غذاها در بدن به‌شرح زير است: