مکانیسم‌های عملکرد غیر طبیعی

مکانيسم‌هاى عملکرد غير طبيعى چهار مکانيسم اساى هيپوکسمى عبارتند از:

۱. پائينPO₂ دمى

۲. هيپوونتيلاسيون

۳. شانت

۴. عدم تناسب V˚/Q˚ تنها در شرايط خاصى (Selected Circumstances)، مهار انتشار در هيپوکسمى نقش دارد. رويکرد به بيمار دچار هيپوکسمى در شکل (دياگرام جرياکه رويکرد تشخيصى به بيمار مبتلا به هيپوکسمى را خلاصه کرده است) نشان داده شده است.

مکانيسم اساسى زمينه‌ساز تمام موارد هيپرکاپنه، ناکافى بودن تهويه، حبابچه‌اى است. عوامل مداخله‌گر بالقوه عبارتند از:

۱. افزايش توليد CO₂

۲. کاهش برون‌ده (Drive) تهويه‌اى

۳. عملکرد بد پمپ تنفسى يا افزايش مقاومت راه‌هاى هوائى

۴. ناکارآمدى تبادل گازى (افزايش فضاى مرده يا عدم تناسب V˚/Q˚) که يک افزايش جبرانى در تهويهٔ دقيقه‌اى (Minute Ventilation) کلى را ايجاب مى‌نمايد.