التهاب پوستی ناشی از حساسیت ارثی (التهاب پوستی آتوپیک)

علت اين التهاب پوستى ناشناخته است. اين عارضه در افرادى که داراى سابقهٔ شخصى يا خانوادگى حساسيت (مثل آسم يا تب يونجه) هستند، ايجاد مى‌شود. اين عارضه شامل بثورات پوستى مزمن سطحى و خارش‌دار است که روى صورت، پوست سر و اندام‌هاى انتهائى ظاهر مى‌شوند. اين التهاب پوستى معمولاً در اوايل کودکى شروع مى‌شود، ولى ممکن است در دورهٔ جوانى نيز بروز کند. اين التهاب پوستى معمولاً بعد از سن ۳ تا ۴ سالگى برطرف مى‌‌شود ولى ممکن است تا چندين سال عود کند. در افراد مسن‌تر اين بثورات ممکناست به قسمت داخلى آنج، پشت زانو، مچ دست‌ها و گردن محدود شوند.

التهاب پوستى ناشى از حساسيت ارثى عارضهٔ بسيار آزاردهنده‌اى است زيرا خارش آن عودکننده است و عوامل محيطى متعددى آن را تشديد مى‌کنند. اين عوامل عبارتند از: درجه حرارت و رطوبت زياد، لباس پشمي، و عفونت‌هاى ثانويه. به‌علت رواج استفاده از کرم‌ها و لوسيون‌هاى متعددى براى برطرف کردن خارش، مبتلايان به اين عارضه در معرض تماس با مواد بسيارى قرار مى‌گيرند که عملاً باعث ايجاد التهاب پوستى تماسى (که نسبت به ابتلاء به آن استعداد ويژه‌اى دارند) مى‌شوند.

به اين ترتيب افتراق اين دو نوع التهاب پوستى ممکن است دشوار باشد.

افراد مبتلا به التهاب پوستى ناشى از حساسيت ارثى همچنين ممکن است در سنين ابتدائى دچار آب مرواريد شوند. آنها به‌ويژه مستعد بروز تبخال ساده هستند.

درمان التهاب پوستى ناش از حساسيت ارثى

چون روش پيشگيرى و درمان خاصى براى التهاب پوستى ناشى از حساسيت ارثى وجود دارند، اقدامات و روش‌هاى عمومى مورد استفاده قرار مى‌گيرند.

۱. پزشکى را انتخاب کنيد که در درمان التهاب پوستى ناشى از حساست ارثى تجربه داشته باشد و زمان کافى براى شناخت نوع التهاب پوستى شما و فرزندان شما صرف کند تا از تجويز داروهاى حساسيت‌زا خوددارى نمايد.

۲. در صورتى‌که معلوم شود خشکى روى پوست شما اثر تحريکى دارد، استحمام بايد به حداقل کاهش يابد. صابون‌هاى غيرخشک‌کننده بايد به‌کار روند. مواد چرب و نرم‌کننده بايد بعد از استحمام و در حالى‌که هنوز پوست مرطوب است، مورد استفاده قرار گيرند و سپس پوست به آرامى خشک شود.

۳. ناخن‌هاى دست بايد کوتاه شوند تا آسيب‌ديدگى ناشى از خاراندن به حداقل برسد.

۴. يک آنتى‌هيستامين مثل ديفن‌هيدرامين (بنادريل، سومينکس) يا دوکسپين (آداپين، سين‌کوآن) ممکن است براى کودکان هنگام خواب تجويز شود. اين داروها اثر آرامبخش دارند و خاراندن را کاهش مى‌دهند.

۵. عفونت‌هاى ثانويه بايد فوراً توسط پزشک درمان شوند.

۶. استروئيدهاى خوراکى در درمان التهاب پوستى شديد ناشيى از حساسيت ارثى مفيد هستند، ولى بايد با احتياط تجويز شوند. مصرف درازمدت در کودکان ممکن است باعث توقف رشد، پوکى استخوان، و ساير عوارض جانبى شديد گردد. در مورد فايدهٔ درمان با اشعهٔ ماوراء بنفش B بايد با پزشک مشورت کنيد.