|
|
|
|
|
| اتحاديه شما مى‌تواند منافع مختلفى از برگزارى و پشتيبانى از اين اجلاس‌ها بين اعضاء خود و شرکت‌هاى مستقر در بازارهاى خارجى مورد هدف به‌دست آورد:
|
|
| - کمک به اعضاء اتحاديه در جهت شناخت شرکت‌هاى خدماتى خارجى که احتمالاً مى‌توانند شريک تجارى موفقى باشند.
|
|
| - کاهش زمان هزينه ورود به بازار براى شرکت‌هاى خدماتى از طريق کمک به آنها براى يافتن يک شريک تجارى محلي.
|
|
| - کمک به شرکت‌هاى خدماتى حرفه‌اى به طورى‌که لوازم مجوزهاى حرفه‌اى در بازارهاى خارجى را از طريق پيدا کردن شريک تجارى محلى با کيفيت و حرفه‌اى به‌دست آورند.
|
|
|
|
| اگر تاکنون در شريک‌يابى موفق نبوده‌ايد، اين مبحث به شما کمک مى‌کند تا اين کار را انجام دهيد.
|
|
| رايج‌ترين مراحل برنامه‌ريزى اين چنين اجلاس‌هائى به‌شرح زير است:
|
|
| - مرحلهٔ اول: تعيين يک مضمون، همانند يک موضوع يا يک حوزهٔ خاص که جديد و متفاوت بوده و در ترتيبات و موافقت‌نامه‌هاى بين چند شرکت قرار بگيرد (مثل نظافت بنادر) هم‌چنين براى اعضاء اتحاديه شما فرصت‌هاى بازار فراهم نمايد.
|
|
| - مرحلهٔ دوم: تصميم در مورد اينکه چه کسى به‌کارگيرى نيروى تازه را انجام مى‌دهد و شرکت‌هاى خارجى را به يکديگر ارتباط مى‌دهد. شما يک اتحاديه مشابه در بازار خارجى هدف خواهيد داشت که در ايجاد ارتباط و همکارى مشترک تجربه داشته و شما مى‌توانيد به آن اعتماد کنيد تا از اين طريق، شرکاء تجارى بالقوه را شناسائى نموده و به‌کار بگيريد.
|
|
| - مرحلهٔ سوم: مشخص کنيد که چه کسى جلب و به‌کارگيرى نيروى جديد را انجام داده و فرآيند شرکت‌هاى عضو اتحاديه شما را به‌هم مرتبط مى‌نمايد.
|
|
| ممکن است شما مايل باشيد که يک مشاور محلى باتجربه در امر شريک‌يابى و ارتباطات براى اين کار استخدام نمائيد.
|
|
| - مرحلهٔ چهارم: به‌دنبال شرکائى باشيد که شريک‌يابى را به‌عنوان يک استراتژى مهم ورود به بازار در برنامه بازاريابى صادراتى آنها قرار داده‌اند و در زمينهٔ کار با يک شريک تجارى کاملاً تجربه دارند.
|
|
| - مرحلهٔ پنجم: مختصرى از فعاليت‌هاى کلى شرکت‌ها را که به‌صورت استاندارد باشند، از شرکت‌کنندگان بگيريد تا قبل از برگزارى هر اجلاس اين اطلاعات مبادله شود. اين مرحله احتمالاً شامل يک درخواست اوليه براى داده‌هاى استاندارد هر شرکت، پيگيرى از شرکت‌ها و ويرايش مطالب ارائه شده خواهد بود.
|
|
| - مرحلهٔ ششم: قبلاً شرکت را با يکديگر مرتبط نمائيد تا از شانس وصول به نتايج موفقيت‌آميز مطمئن شويد. در فرآيند هماهنگ‌سازى و مرتبط کردن شرکت‌ها به‌هم، بيشتر بر نيازهاى توسعهٔ تجارت شرکت‌ها تکيه کنيد، تا ظرفيت‌هاى آنان.
|
|
| - مرحلهٔ هفتم: موارد زير را براى اعضاء اتحاديه خود فراهم نمائيد:
|
|
| - شرکت‌هاى خارجى به‌دنبال فرصت‌هاى خاص در بازارهاى خود هستند به‌طورى‌که بدون اعضاء اتحاديه شما به‌عنوان يک شريک تجارى نمى‌توانند به آنها دسترسى پيدا کنند.
|
|
| - شرکت‌هاى خارجى به‌دنبال يک تهاتر و مفاوضه هستند (مثل دسترسى به قراردادهاى دولتى محلى)
|
|
| - لازم است اعضاء اتحاديه شما ثبات مالى خود را نشان دهند.
|
|
| - مرحله هشتم: انتظارات شرکت‌کنندگان را از طريق ارتباطات قبل از نتيجه و انجام کار شکل دهيد مانند 'هشدارهائي' در مورد انواع مختلف راه‌هاى توسعه تجارت مشترک که احتمالاً آنان مايل هستند به‌عنوان گام اوليه در ترتيبات شريک‌يابى در نظر بگيرند، براى مثال:
|
|
| - پيمانکارى فرعى کارهاى در دست اقدام به طرف مقابل.
|
|
| - خدمات مکمل بازاريابى به مشتريان يکديگر.
|
|
| - بازاريابى مشترک براى مشتريان فعلي.
|
|
| - پيشنهاد مزايده مشترک براى پروژه‌هاى آتي.
|
|
| - مرحلهٔ نهم: تهيه دستور کارى که اجازه بين قابليت‌ها و علائق در يک گروه کامل و هم‌چنين ملاقا‌ت‌هاى خصوصى را در نظر قرار دهيد.
|
|
| - مرحلهٔ دهم: طرح آتى پيگيري: مثل:
|
|
| - نظرخواهى از کليه شرکت‌ها قبل از ترک اجلاس.
|
|
| - ارسال نامه‌هاى تشکر به کليه شرکت‌کننده به‌خاطر شرکت آنها در اجلاس.
|
|
| - پيگيرى از تمام شرکت‌کنندگان سه يا چهار ماه بعد از اجلاس.
|
