|
|
|
| ساده‌ترين تختخواب، سبد مخصوص لباس است بدين ترتيب که آن را روى چهار پايه‌اى استوار مى‌سازند و داراى چهار چرخ کوچک است. اما چون سبد سبک وزن است و کودک نيرومند و بزرگ مى‌شود و ممکن است سبد را واژگون نمايد، نمى‌توان براى هميشه از آن استفاده کرد.
|
|
|
|
| بعضى از مادران از کالسکه براى تختخواب بچه استفاده مى‌کنند، اما آن به‌زودى کوچک مى‌شود. و به‌علاوه مانع از رسيدن هواى کافى به کودک است. امروزه تقريباً کليهٔ کالسکه‌هاى بچه را از موادى مى‌سازند که در مقابل آب و هواى غيرقابل نفوذ است.
|
|
|
|
| مناسب‌تر از همه يک تختخواب واقعى کوچک است. يک تختخواب از چوب و فلز خيلى گران‌تر از يک کالسکه نيست. هنگام خريد آن بايد توجه داشت که کف آن قابل تغيير باشد. هر چه کودک بزرگ‌تر مى‌شود کف آن را پائين‌تر مى‌بريم. تختخواب بايد داراى چرخ باشد که بتوان آن را به آسانى جابه‌جا کرد. همچنين بايد قابل جمع شدن باشد، که بعدها آن را بتوانيم در مکان کوچک‌ترى نگاهدارى کنيم. تازيگى‌ها تختخواب‌هاى مخصوص و پراکتيکى يافت مى‌شود که مى‌توان بخش بالا و پائين اين نوع را به ميل خود بالا يا پائين برد. علاوه بر اين سطح آنها را مى‌شود کاملاً باز و گشوده نمود به‌طورى که مانند ميز مى‌شود تا طفل را روى آن قنداق نمود. در قسمت پائين اين نوع تختخواب‌ها يک اشکاف دو يا سه طبقه مى‌باشد که براى قرار دادن کهنه‌ها و وسايل پرستارى طفل، جاى مناسبى است، و چون اطراف آن داراى نرده است به موقع براى حفاظت از سرما و باد و نور مى‌توان آنها را با پارچه پوشاند. ولى آنقدر نور و هوا براى طفل اهميت دارد که بايد حتى‌المکان از پوشش تخت طفل خوددارى نمود.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| بايد مسطح و سفت باشد. مدرن‌ترين و بهترين نوع، تشک اسفنجى محصول کارخانه دنلوپيلو (که معروفيت زيادى دارد) مى‌باشد. اين تشک‌ها در حالت ارتجاعى حساب شده و لازم ارائه مى‌شود و علاوه بر اين داراى داوم فوق‌العاده بوده و توليد خاک نمى‌کند و داراى خاصيتى مى‌باشد که ميکرب در آنها نمى‌تواند نشو نمايد. اين تشک‌هاى راحت و بهداشتى قابل شستشو با آب و صابون بوده و از شستن، آسيبى بر آنها وارد نخواهد شد. بنابراين از کثيف شدن آنها نبايد مانند ساير تشک‌ها هراس داشت.
|
|
| - تشک تختخواب:
|
| تشک تختخواب طفل را مى‌توان از مواد ساده و ارزان تهيه نمود:
يک تکه پارچهٔ کلفت کتان يا يک نوع ديگر، دو صفحه به اندازهٔ تختخواب بريده و يک تکه به عرض ده ساتنى‌متر براى اطراف تهيه مى‌نمائيم. سپس صفحهٔ پائين و بالا را که به هم مى‌دوزيم که پارچه‌اى که ده سانتى‌متر براى اطراف آن تهيه کرده‌ايم، نوارِْ مانند اطراف رويهٔ تشک قرار گيرد. در وسط بخش روئى يک شکاف به اندازهٔ ۳۰ سانتى‌متر براى پُر کردن باز گذارده و آن را پس از پر کردن با دگمه يا عبور دادن نخ جفت مى‌نمائم. در روستاها کاه‌گندم و جو تميز و نرم بهترين و ارزان‌ترين ماده براى پر کردن تشک هستند. وقتى تشک خيس و يا کثيف شد، مى‌توان محتويات آن را را دور ريخت و مجدداً پس از شستن رويه تشک، آن را از کاه نو پر نمود. در شهرها شايد تراشه‌‌اى که از رنده زدن چوب توليد مى‌گردد (پوشال) بهتر و آسان‌تر ميسر است، آن را قبل از استفاده يک‌بار با آب مى‌جوشانيم تا نرم شود و خشن نباشد. از شکاف تشک مى‌توانيم هميشه مواد داخل آن را بيرون آوريم يا هوا بدهيم يا تجديد نمائيم. تشک را بايد به اندازهٔ لازم پر کرد. و هر زمان لازم شد آن را خالى نمود.
|
|
|
|
|
|
|
| هميشه بايد سعى شود تشک خيس نگردد چون در اين صورت زشت و بدنما و بدبو خواهد شد. براى جلوگيرى از خيس شدن تشک مى‌توان از يک قطعه مشمع به اندازهٔ تشک که آن را روى تشک و زير ملافهٔ تختخواب قرار مى‌دهيم استفاده نمود. البته مشمع يک ضرر هم دارد و آن اينکه موجب گرم شدن و عرق نمودن طفل مى‌گردد که اين را هم مى‌توان با کم پوشاندن روى طفل جبران نمود. از گذاشتن مشمع روى تشک‌هائى که در منزل با مواد ارزان مانند کاه و پوشال پر مى‌شوند مى‌توان چشم پوشيد. البته تشک‌هاى اسفنجى را هم مى‌توان بدون مشمع مورد استفاده قرار داد. چون آن نوع تشک نيز همان‌طور که گفتيم قابل شستشو مى‌باشد.
|
|
|
|
| از پارچهٔ سفيد معمولى سه عدد بايد تهيه نمائيم. کتان نبايد بهکار برده شود زيرا وقتى خيس مى‌شود سرد مى‌گردد.
|
|
|
|
| بالش بچه بايد پست (کوتاه) بوده، و مواد داخل آن قابل تعويض و ارزان قيمت باشد چون طفل آن را کرارا کثيف نموده و تعويض آن ضرورت پيدا مى‌کند. بالش را بايد مانند تشک در فواصل مختلف پر نمود يعنى روى سطح بالش را بخش به بخش بايد طورى دوخت که مواد داخل آن يکجا جمع نشود. اگر بالش در اثر بزاق دهان طفل کثيف شد، مى‌توان مواد داخل آن را خالى کرد مجدداً از مواد تازه پر نمود. بالش هم چنانچه از اسفنج دنلوپيلو باشد همان‌طور که در مورد تشک گفتيم بر انواع ديگر ارجح است و کار پرستار را آسان مى‌کند. سه عدد رويه بالش کافى است.
|
|
|
|
| براى پوشش زمان خواب طفل پتو از لحاف بيشتر اهميت دارد. بهترين آنها يک پتوى پشمى سبک است. پتوى پنبه‌اى ارزان قيمت مى‌باشد، اما خوب گرم نمى‌کند و اين موضوع بايد مورد توجه مادرى قرار گيرد که در زمستان انتظار نوزاد خود را مى‌کشد. کسى که کارهاى دستى و بافتنى با ميل انجام مى‌دهد، بهتر است از کاموا يا پشم شخصاً پتوئى ببافد. اين پتو بايد به طريقهٔ 'همه از زير' و يا نوع بافت ديگرى که جمع نمى‌شود و کلفت نمى‌گردد بافته شود. همچنين مى‌توان با ميل توربافى به طريقهٔ سادهٔ قلاب و پايه کوتاه کار کرد. در دو مورد فوق بايد کاموا يا پشمى بهکار رود که داراى رنگ ثابت باشد و هنگام خيس شدن رنگ نداده و سبب لکه شدن رويه نگردد.
|
|
|
|
| لحاف بايد سبک و خيلى کم، پُر شده باشد. اينجا مجبوريم بهترين نوع پَرِ نرم را انتخاب کنيم. 'پر قو' چون بسيار سبک وزن است روى نوزاد سنگين نخواهد بود. لحاف هميشه به‌طور شل از کمر به پائين بايد روى طفل قرار گيرد. براى هر پتو و هر لحاف سه عدد ملافه کافى است.
|
|
| - ملافه:
|
| هر خانمى براى دوخت ملافه، با نظر انداختن به يک ملافهٔ دوخته شده چگونگى آن را ياد خواهد گرفت. بهتر است که ملافه پتو را به‌طور کامل بپوشاند. به اندازهٔ پتو پوششى شبيه روى بالش مى‌دوزيم و يک طرف آن را که باز است با نوارهائى به طول ۱۵ سانتى‌متر که در دو طرف آن به فواصل معين دوخته جفت نمائيد يا وسيلهٔ دگمه اين عمل را انجام دهيد. بعضى مادران شايد تأسف مى‌خورند که پتوى زيباى آنها در داخل ملافه پنهان شود و عقيده دارند که پتوى بچهٔ آنها بايد مانند پتوى بزرگ‌تر‌ها ملافه شود. ولى پتو به‌زودى کثيف مى‌شود، زيرا کودک هر چه بزرگ‌تر شود به همان نسبت در حرکت است، پتو هم وسيلهٔ مناسبى براى بازى او است که پايش را داخل آن کند و بالاخره تمام تخت را به هم بزند.
|
|
|
|
| اشيائى که تقريباً از ماه هفتم حاملگى تاکنون خريده و تهيه نموده‌ايم، در خانه به‌طور پراکنده جا داده شده‌اند اما حالا وقت آن است که براى مکان نوزاد فکر کنيم. جائى که طفل بايد پرستارى شود:
|
|
| چنانچه بتوانيم اطاقى براى طفل منحصر کنيم، مسئله حل شده است و در غير اين صورت مجبور هستيم در يکى از اطاق‌هاى خود گوشه‌اى را براى نوزاد اختصاص دهيم. در زمستان طبيعى است که اطاقى را انتخاب مى‌کنيم که به‌طور دائم گرم باشد. از اطاق نشيمن، و در صورت احتياج از مطبخ در فصل زمستان مى‌توان به‌عنوان اطاق خواب بچه استفاده کرد.
|
|
|
|
| کار روزانهٔ مادر، بسيار آسان خواهد شد اگر کمد به‌خصوصى در دسترش داشته باشد که روى آن بتوان نوزاد را قنداق نمود و از طرفى کليهٔ اشيائى که براى پرستارى او لازم است در آن جا داد. يک کمد مخصوص قنداق و کهنه‌هاى طفل البته بسيار کار را راحت مى‌نمايد، اما مستلزم مخارج زياد مى‌باشد، و همچنين در ماه‌هاى بعد هم هيچ وسيلهٔ زينتى يا قابل استفاده‌اى در خانه نخواهد بود. اينجا نيز مى‌توان از طريق ديگر براى رفع نياز کوشيد. هر نوع اشکاف يا کمدى را که توسط يک صفحهٔ پلاستيکى پوشيده شود مى‌توان به‌عنوان يک کمد قنداق مورد استفاده قرار داد. بعضى پدرانى که در نجارى ذوق دارند خود خواهند توانست از جعبه بزرگ با گذاشتن چند طبقه براى آن و باز نهادن يک طرف آن، کمد قنداقى تهيه نمايند و بخش جلوى آن را با پرده زيبائى بپوشانند و کف طبقه‌هاى آن مشمع قرار دهند. همچنين هر ميز معمولى را هم مى‌توان براى اين منظور بهکار گرفت، چه علاوه بر اينکه کهنه‌ها و پوشش‌هاى تخت و اشياء مربوط به پرستارى نوزاد در کشو آن جا مى‌دهيم. لوازم حمام را نيز مى‌توانيم زير آن پنهان کنيم، در هر حال بايد لوازم حمام نيز در جائى قرار داده شود. براى ميز قنداق يک لبه با ارتفاع ۱۵ سانتى‌متر بسيار مناسب است که در سه طرف آن ساخته شود که بچه با کمال اطمينان روى آن قرار گيرد و اشياء کوچکى که براى پرستارى وى لازم است از روى آن به پائين نيفتد. اگر براى پدر ساختن ميز ممکن نيست مى‌توان به نجار سفارش آن را داد.
|
|
| حالا براى روى ميز قنداق احتياج به يک زيرانداز داريم مانند تشک: که ما آن را در اينجا تشک قنداق مى‌ناميم. براى تهيهٔ آن باز هم به اسفنج دنلوپيلو فکر مى‌کنيم که ايده‌آل است ولى چنانچه بخواهيم صرفه‌جوئى نمائيم بايد از يک پارچه کلفت تشکي، دو قطعه به اندازهٔ ۷۰ در ۷۰ تهيه نموده و قبل از دوختن آن را شستشو داده و سه طرف آن را به هم دوخته و از يکى از مواد ارزان قيمت آن را پر نموده و سر آن را با دگمه يا نخ جفت نمائيم. چون هر دفعه‌اى که بچه مى‌خواهد قنداق شود امکان کثيف شدن آن، وسيلهٔ ادرار يا مدفوع وجود دارد. به همين دليل از مواد ارزان قيمت و قابل شستشو و قابل تعويض بايد استفاده کرد. از اين تشک سه عدد کافى است البته به‌جاى تشک قنداق مى‌توان از يک پتو که چند مرتبه تا خورده و روى آن قطعه‌اى مشمع پهن شده است استفاده کرد.
|
|
| چند وسيلهٔ کوچک براى پرستارى نوزاد: در روى کمد قنداق يا در نزديکى آن بايد اين وسائل موجود باشد:
|
|
| يک جعبه پورد بچه، يک شيشه کوچک آب بر، براى تميز نمودن چشم. يک شيشه کوچک محتوى روغن براى پاکيزه نمودن بينى بچه، يک ظرف شيشه‌اى سر پوش‌دار جهت مقدارى پنبه، يک جعبه کرم براى پوست نوزاد، و ۵ يا ۶ قطعه چسب براى زخم ناف. ضمناً يک ظرف کوچک لعابى که اشياء غيرقابل استفاده و کثيف را در داخل آن بگذاريم مانند پنبهٔ کثيف و غيره.
|
|
| در يک گوشهٔ ميزِ قنداق يا در جاى نزديک آن يک کاسهٔ لعابى بسيار تميز محتوى آب خالص بايد قرار داد و جنب آن حوله کوچکى براى تميز کردن کودک پس از اجابت مزاج. البته چند عدد حوله کوچک لازم داريم و هر بار بايد آنها را بجوشانيم. و بالاخره يک برس بسيار نرم و کوچک مورد نياز است.
|
|
| - کالسکهٔ بچه:
|
| تهيه کالسکهٔ بچه را بهتر است تا زمانى که هنوز طفل متولد نشده است به تعويق بياندازيم. زيرا ممکن است به‌جاى يکى دو تا متولد شود. چون تولد دوقلو نادر نيست. در اين صورت به يک کالسکه دوقلو احتياج داريم.
|
|
|
|
| ترازو يک وسيلهٔ ضرورى و بسيار عالى در يک پرستارى واقعى است. در حقيقت بسيارى از کودکان بدون وجود ترازو نمو کرده و بزرگ شده‌اند؛ اما به سؤال هميشگى بسيارى از مادران که آيا کودک به قدر کافى و صحيح غذا دريافت مى‌کند، ترازو است که جواب مطمئنى مى‌دهد. يک ترازوى بچه ارزان قيمت نيست اما در شهرهاى بزرگ داروخانه‌ها آن را کرايه مى‌دهند. نوزاد را مى‌توان گاه گاهى به درمانگاهى برد و در آنجا وزن نمود. در ماه‌هاى اول ترازوى آشپزخانه هم کفايت مى‌کند اگر طفل در ترازوى آشپزخانه جاى نمى‌گيرد، بايد يک سبد روى آن گذارده وزن نمود. البته وزن سبد و ملافه از اندازهٔ رقم وزنى که تراوز نشان مى‌دهد کسر شود.
|
