مطربا عیش و نوش از سر گیر

مطربا عیش و نوش از سر گیر		یک دو ابریشمک فروتر گیر
ننگ بگذار و با حریف بساز		جنگ بگذار جام و ساغر گیر
لطف گل بین و جرم خار مبین		جعد بگشا و مشک و عنبر گیر
فربه از توست آسمان و زمین		این یک استاره را تو لاغر گیر
داروی فربهی خلق تویی		فربهش کن چو خواهی و برگیر
خرمش کن به یک شکرخنده		شکری را ز مصر کمتر گیر
بخت و اقبال خاک پای تواند		هر چه می‌بایدت میسر گیر
چونک سعد و ظفر غلام تواند		دشمنت را هزار لشکر گیر
ای دل ار آب کوثرت باید		آتش عشق را تو کوثر گیر
گر غلامی قیصرت باید		بنده‌اش را قباد و قیصر گیر
هر که را نبض عشق می‌نجهد		گر فلاطون بود تواش خر گیر
هر سری کو ز عشق پر نبود		آن سرش را ز دم مأخر گیر
هین مگو راز شمس تبریزی		مکن اسپید و جام احمر گیر