عکاسی از موضوعات گوناگون (۳)

مناظر شبانه

آخرين ساعات روز وقتى آسمان هنوز تاريک نشده و چراغ‌ها روشن است، تهيه تصاوير جالب امکان‌پذير است. آنچه مهم است وجود اختلاف و تضاد ميان لکه‌ەاى سياه و سفيد و ميزان شدت آنهاست.

بهترين موقعيت، زمانى است که ساعتى پيش باران باريده باشد و زمين هنوز خيس باشد و انعکاس نور چراغ‌ها روى زمين به زيبايى تصوير مى‌افزايد. منابع نور بايد در ميدان ديد باشد؛ اگر عکس از خيابان است، ديافراگم را ببنديد تا مدت طولانى‌ترى نور بدهيد و دوربين بايد روى سه‌پايه قرار گيرد.

فضاهاي داخل خانه

در داخل اتاق‌ها و فضاى داخل خانه، مى‌توان با سرعت‌هاى کافى عکس گرفت و وجود چراغ‌هاى روشن به تصوير کمک مى‌کند. حتى اگر از چراغ‌هاى عکاسى استفاده شود، از خاموش کردن چراغ‌هاى اتاق‌ها خوددارى کنيد. براى محاسبهٔ نور از نورسنج‌هاى حساس و مطمئن استفاده کنيد. و در مواقع ضرورى از فلاش استفاده کنيد.

مناظر صنعتى و کارخانه‌ها

موضوعات صنعتى شامل کارخانه‌ها، ماشين‌هاى صنعتي، سالن‌هاى صنعتي، وسايل صنعتى و ... مى‌باشد. عسکبردارى از اين موضوعات بايد دقيق و واضح و داراى عمق باشد. در مواقعى که هوا آفتابى است، عکاسى از سالن‌ها راحت است؛ ولى بايد زاويه‌اى را انتخاب کرد که عمق را نشان دهد و بايد از سرعت پايين استفاده شود. در هواى ابرى که چراغ سالن‌ها روشن است، از فلاش استفاده کنيد. استفاده از سه‌پايه امر مهمى در موفقيت اين‌گونه عکس‌هاست.

صفحات کتاب

عکسبردارى از صفحات کتاب نياز به وسايل دقيقى دارد. براى تهيه اين عکس‌ها، از عدسى‌هاى کلوزآپ و وسايل ديگر استفاده مى‌شود؛ مثل سه‌پايه مخصوص با بازوئى که حداقل تا ۱۱۱mm قابل بلند کردن باشد؛ صفحه مخصوص زير سه‌پايه؛ انواع مخصوص لنز کلوزآپ؛ حلقه‌هاى مخصوص عدسى‌هاى فوق در چند نوع به اندازه‌هاى مختلف؛ کوپلرهاى مخصوص براى زمانى‌که دوربين و وسائل آن به پايه مخصوص بسته شده تا تنظيم متراژ با حساسيت زياد ممکن شود.

پرتره (تک‌چهره)

اگرچه نور روز ملايمت، عمق و برجستگى خوشايندى به چهره مى‌بخشد؛ اما خوب است بدانيم که معايب و اشکالات زيادى دارد؛ مثلاً ناپايدار است و قابل کنترل نيست. اگر از نور مستقيم خورشيد بدون امکانات ملايم کردن سايه‌ها استفاده شود، تصاويرى خشن ايجاد خواهد شد که فقط براى بعضى چهره‌ها مناسب است. پرتره‌ها در سايه داراى سايه‌روشن‌هاى لطيف و خوشايندى مى‌شود و نور سايه براى مبتديان پرتره، مناسب‌ترين نور است. اما متخصصين پرتره، استفاده از نور مصنوعى را ترجيح مى‌دهند.

ابتدا بايد مدل را به دقت مطالعه کرد و او را به حالات متنوعى وادار نمود و بعد بهترين و طبيعى‌ترين حالات را کشف نمود. بايد به دور مدل چرخيد و بهترين زوايا را پيدا کرد. بعضى عدسى‌هاى مخصوص پرتره، خاصيت نرم کردن تصوير را دارند و اين عدسى‌ها، با نرم کردن کناره‌هاى خطوط، بعضى از معايب چهره مثل چين و چروک را نرم مى‌کنند و حتى گاهى نياز به روتوش را از بين مى‌برند.

براى دوربين‌هاى کوچک که امکان استفاده از عدسى‌هاى مزبور را ندارند، شيشه‌هاى مخصوصى مى‌سازند که مانند فيلتر روى عدسى بسته مى‌شود و با شکست نور، نرمش لازم را ايجاد مى‌کند. اين شيشه‌ها را فيلتر نرم‌کننده يا پخش‌کننده مى‌نامند. در عکاسى پرتره بايد از عدسى‌هايى که داراى فاصله کانونى بلندترى هستند، استفاده کرد؛ تا بدون نزديک شدن به چهره آن را درشت گرفت. در هر صورت نبايد بيش از ۵/۱ متر به مدل نزديک شد. بهترين عدسى‌ها براى پرتره، عدسى‌هايى است که داراى فاصله کانونى دو برابر عدسى نرمال در هر دوربينى باشد. مثلاً در دوربين‌هاى ۳۵ ميليمترى که فاصله کانونى عدسى نرمال آنها ۵۰ ميليمتر است، براى پرتره عدسى‌هايى با فاصله کانونى ۸۵ تا ۱۰۵ مى‌سازد. در عکاسى از پرتره مى‌توان از لامپ‌هايى که مخصوص عکاسى هستند يا لامپ‌هاى هالوژن و يا فلاش استفاده کرد. فاصلهٔ عدسى بايد روى چشم‌ها ميزان شود. براى بعضى چهره‌ها، زاويه ديد بالا و براى بعضى ديگر زاويه ديد پايين مناسب‌ةر است؛ اما اکثراً وضع متوسط يعنى برابر صورت نتيجه بهترى دارد.

انتخاب زمينه نيز نقش مؤثرى در کيفيت تصوير دارد و لازم است که در زمينه تناسب و هماهنگى کاملى با مدل داشته باشد و طورى انتخاب شود که توجه را از موضوع اصلى (پرتره) منحرف سازد.

منابع نور را گاهى با صفحات منعکس‌کننده از کاغذ يا پارچه سفيد مى‌توان تکميل کرد و يا سايه‌ها را ملايم کرد. بهرحال يک عکس چهره اگر به‌درستى گرفته شود، مى‌تواند عواطف و احساس شخصى و حالات روحى وى را نشان دهد.