من چه گویم جفا و جنگ ترا؟

من چه گویم جفا و جنگ ترا؟		جرم رهوار و عذر لنگ ترا؟
ز دل و جان نشانه ساخته‌ام		ناوک چشم شوخ شنگ ترا
ای نوازش کم و بهانه فراخ		لب لعل و دهان تنگ ترا
صلح را خود ببین که ما چه کنیم؟		که به جان می‌خریم جنگ ترا
دل بدزدی و زود بگریزی		ما بدانسته‌ایم ننگ ترا
رنگ خوبان ز لوح فکر بشست		اوحدی، تا بدید رنگ ترا