|
| ۱۸۲۲ م. نخستين ماشين حروفچينى بدون دخالت دست
|
|
در قرن نوزدهم براى ماشينى کردن حروفچينى اقداماتى به عمل آمد. تا آن زمان هنوز حروفچينى به صورت دستي، يعنى به شيوهاى که از ايام گوتنبرگ تغيير چندانى نکرده بود صورت مىگرفت. حروفچين حروف فلزى را تکتک بدون دخالت دست در ورساد در کنار هم مىچيد تا يک سطر پُر شود. با پيشرفت زمان و فنآورى اين عمل کند به نظر آمد. اين ماشين توسط ويليام چرچ از اهالى بوستن در سال ۱۸۲۲ ساخته شد و نخستين ماشين حروفچينى بدون دخالت دست به ثبت رسيد.
|
|
| ۱۸۲۲ م. ماشين حساب خودکار با برنامه
|
|
چارلز بابيج (Charles Babbage) در ۲۶ دسامبر ۱۷۹۲ در انگلستان متولد شد. او فارغالتحصيل از کالج کمبريج و پروفسور در رياضيات بود. فکر ساختن ماشين حسابى که به طور خودکار و با برنامه کار کند براى اولين بار در سال ۱۸۲۲ توسط بابيج مطرح شد. بابيج با يکى از همکاران خود مشغول محاسبات نجومى بود و با خود مىگفت کاش اين محاسبات با ماشين محاسبهگر انجام مىگرفت. اين فکر آغاز ساختن ماشين تفاضلى (Difference engin) او بود. او سالهاى زيادى را صرف ساختن اين ماشين کرد که در اثر محدوديتهاى فنى و مهندسى آن دوره نتوانست آن را تکميل کند. طرحهاى وى بسيار پيشرفتهتر از زمان او بود و بعدها بسيارى از طرحها و افکار وى در ساختن رايانههاى اوليه مورد استفاده قرار گرفت و نظريههاى او مبناء ساخت رايانه امروزى شد. لذا به او لقب پدر رايانه را دادند.
|
|
|
|
|
| ۱۸۲۲ م. چاپ کتاب 'مفاتيح الدرية فى اثبات القوانين الدرية' به زبان فارسى
|
|
در مصر مطبعه بولاق کتاب فارسى هم چاپ مىکرد. اولين کتاب به زبان فارسى به نام 'مفاتيح الدرية فى اثبات القوانين الدرية' در تاريخ ۱۲۴۲هـ.ق. از چاپ خارج گشت. ديگر کتابهاى فارسى که در همين چاپخانه به چاپ رسيده است، گلستان سعدى و ديگرى پندنامه عطار است که هر دو کتاب در تاريخ ۱۲۴۴هـ.ق. به چاپ رسيده است.
|
|
| ۱۸۲۴ م. روزنامه آسترالين استراليا
|
|
روزنامه آسترالين Australian در سال ۱۸۲۴ در سيدنى استراليا تأسيس و منتشر شد.
|
|
| ۱۸۲۷م. ثبت اولين تصوير عکاسى
|
|
ژرژ فابريسيوس (J. Fabricius) در سال ۱۵۶۶ اثر نور را برروى املاح نقره بهدست آورد. جياکومو باتيستا بکارياى (G. Beccaria،۱۷۱۶-۱۷۱۸) ايتاليائى تأثير نور بر روى کُلُر و نقره را کشف کرد. ژوهان هزيش سولز، ۱۶۷۸ - ۱۷۴۴ استاد تشريح دانشگاه استدروف در نورنبرگ آلمان، مخلوطى از گِل سفيد، نقره و اسيد نيتريک را در ظرفى ريخته و به هم زد و مشاهده کرد که نور آن مواد ترکيبى را سياه مىکند. کارل ويلهم شل (C. W. Scheele) شيمىدان سوئدى (۱۷۴۲ - ۱۷۸۶) کشف کرد که تابش نور بر روى کلرور نقره موجب آزاد شدن نقره فلزى مىشود.
|
|
ژوزف نيسفورنيپس، ۱۷۶۵ - ۱۸۳۳ اولين کسى بود که به تثبيت تصوير جهان موفقيت يافت. او در سال ۱۸۱۶ در اتاق تاريک تصويرى بر روى کاغذ آلوده به کلرور نقره و اسيد نيتريک به دست آورد. رنگهاى تصوير وارونه بود. نيپس به چيزى دست يافت که امروز ما آن را نگاتيو مىگوئيم. نيپس مىتوانست از روى آن چند کپى مثبت به دست آورد. اما او از نگاتيو مأيوس شد و مىخواست مستقيماً تصويرى مثبت به دست آورد. علاوه بر آن تصوير اوليه را نيز نتوانست ثابت نمايد.
|
|
نيپس که خود يک شخصيت فرانسوى بود آزمايش خود را بر روى يک سطح فلزى به وسيله بتوم دُ ژوده (Bitum de judee) که يک نوع قير مىباشد و از مواد معدنى تهيه مىگردد حساس کرده بود، با محلولى از اسيد ثابت مىکرد. از بتوم دُ ژوده براى کپى روى فلز استفاده مىشد. نيپس پس از تغييراتى در داروها گراورهاى نيمه شفاف تهيه مىکرد. او بر روى صفحه قلعى که پوشيده از ورقهاى نازک از بتوم ژوده يا قير محلول در نفت سفيد شده بود پس از گرفتن تصوير که حدود ۸ ساعت به طول انجاميد کليشه را با مخلوطى از روغن لاواند و نفت سفيد شُست. نفت سفيد قير محلول در پشت خطوط سياه را مىشست. نيپس صفحهاى به دست آورد که تيزآب در آن اثر مىکرد و به اين طريق مخترع فتوگراور شد و با اين اختراع خدمت بزرگى به فن چاپ نمود.
|
|
در سال ۱۸۲۷ اولين تصوير از پنجره اتاق، فضاى بيرون را ثبت کرد. اين تصوير توسط هلموت کرنشهايم (H. Gernsheim) در سال ۱۹۵۲ کشف شد و در دانشگاه تگزاس آمريکا نگهدارى مىشود. همچنين تصوير ديگرى روى فلز که در سال ۱۸۲۲ به وسيله نيپس تهيه شده بود، در سال ۱۸۹۰ توسط پسر کوچک خود به انجمن عکاسى فرانسه اهداء شد. داگر در سال ۱۸۲۷با ژاک مانده داگر (J. M. Dgerre) نقاش، هنرمند و متخصص دکورهاى تئاتر که در پاريس ديوارهائى ساخته بود، در پاريس ملاقات کرد. و در ۱۴ دسامبر ۱۸۲۹ قرارداد شرکتى را با داگر امضاء نمود. ژوزف نيسفورنيپس در سال ۱۸۳۳ فوت کرد. امروزه او را به زعنوان کسى مىشناسند که اولين تصوير جهان را ثبت کرده است. ايزيدرونيپس در شرکت جانشين پدر مىشود، قرارداد تغيير کرد نام او حذف و افتخار آن براى داگر باقى ماند.
|
|
|
|