آن تیر غمزه را دل خلقی نشانه بین

آن تیر غمزه را دل خلقی نشانه بین		انگشت رنگ داده و انگشتوانه بین
روی سیاه چرده و زلف سیاه کار		چشم سیاه تنگ خوش جاودانه بین
در باغ عارضش ز برای شکار دل		زلف چو دام بنگر و خال چو دانه بین
با آن غرور و غفلت و خردی و بیخودی		یک بوسه زو طلب کن و پنجه بهانه بین
گرد میان لاغر آن خان نیکوان		پیچیده دایم آن کمر تنگ خانه بین
از دست زلف هندوی او جور می‌برم		بخت مرا نگه کن و حال زمانه بین
مرد اوحدی ز داغ غمم او هزار بار		با آن دو دل حکایت مرد یگانه بین