تولازامید - TOLAZAMIDE

	نام فارسى		تولازاميد
	نام انگليسى		TOLAZAMIDE
	نام تجارى دارو		Tolinase, Tolamide
	گروه دارويى		ضد ديابت قندى
	گروه شيميايى دارو		سولفونيل اوره (نسل اول)
	مكانيسم اثر		باعث افزايش عملکرد سلول‌هاى بتا در آزاد کردن انسولين از پانکراس شده و منجر به پائين افتادن سطوح قند خون مي‌شود. ممن است باعث بهبود اتصال گيرنده‌هاى انسولينى يا افزايش تعداد گيرنده‌هاى انسولينى گردد اين دارو در مريض که عملکرد سلول‌هاى بتاى خود را از دست داده مؤثر نيست.
	موارد مصرف		ديابت مليتوس نوع II.
	ميزان مصرف		بالغين: خوراکى ۱۰۰mg/day براى قندخون ناشتاى کمتر از ۲۰۰mg/dl يا ۲۵۰mg/day براى قندخون ناشتاى بالاتر از ۲۰۰mg/dl دوز دارو بايد براساس پاسخ بيمار تنظيم شود (۱ گرم يا کمتر در روز). موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به سولفونيل اوره‌ها، ديابت جوانان يا brittle diabetes.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: دستگاه عصبى مرکزي: سردرد، ضعف، خستگي، خواب‌آلودگي، گيجي، سرگيجه، وزوز گوش. گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، يبوست، گاز، مسموميت کبدي، زردي، سوزش سردل. خوني: لکوپني، ترومبوسيتوپني، آگرانولوسيتوز، آنمي‌آپلاستيک، يان‌سيتوپني، آنمي‌هموليتيک. پوستي: راش، واکنش‌هاى آلرژيک (نادر است)، خارش، کهير، اگزما، حساسيت به نور، قرمزي. اندوکرين: هيپوگليسمي. احتياطات: در حاملگى (در گروه C قرار دارد)، سالمندان بيمارى قلبي، بيمارى تيروئيد، واکنش‌هاى هيپوگليسمى شديد، بيمارى کليوي، بيمارى کبدي، بااحتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: آهسته. شروع اثر: ۶۰ دقيقه. اوج اثر: ۶ـ۴ ساعت. مدت اثر: ۱۵ـ۱۰ ساعت. انتشار: گسترده، در کبد، کليه و روده تغليظ مي‌شود، از جفت رد مي‌شود، وارد شير مي‌شود. دفع: ۸۵ درصد از راه ادرار، ۱۵ درصد از راه مدفوع. تداخلات داروئي: در صورت مصرف همزمان الکل احتمال واکنش شبه دي‌سولفيرام وجود دارد. مصرف کلرامفنيکل، MAOI، کلوفيبرات، وارفارين، ساليسيلات‌ها و فنيل بوتازون باعث تشديد خطر هيپوگليسمى مي‌شود؛ ديورتيک‌هاى تيازيدى باعث کاهش اثر هيپوگليسمى مي‌شوند؛ سايمتيدين باعث افزايش سطح دارو و اثر هيپوگليسمى مي‌شود. ملاحظات پرستاري: توصيه‌ها: ـ دارو را ۳۰ دقيقه قبل از غذا مصرف نمائيد. روش تهيه / تجويز: ـ دارو را در محفظه‌هاى محکم و در جاى خنک نگهدارى نمائيد. ارزيابى باليني: پاسخ‌درماني: کاهش پرادراري، پرنوشي، پرخوري، بهتر شدن حس بيمار، از بين رفتن گيجي، ايجاد ثبات در راه رفتن. واکنش هيپوگليسمى با هيپرگليسمى که مي‌تواند به‌زودى بعد از غذا رخ دهد را ارزيابى کنيد. آموزش به بيمار و خانواده: ـ نشانه‌هاى يرقان انسدادى از قبيل (ادرار تيره، خارش، اسکلراى زرد) را کنترل نمائيد و اگر اين نشانه‌ها رخ دهند پزشک را آگاه کنيد. ـ هنگام مصرف دارو، مي‌توان از تست قندخون مويرگى استفاده کرد. ـ سطوح گلوکز ادرار با chemstrip سه بار در روز تست کنيد. ـ نشانه‌هاى هيپوگليسمى يا هيپرگليسمى را بدانيد و اقدامات لازم را درباره هرکدام فرا بگيريد. ـ مصرف اين دارو بايد روى يک پايه روزانه، ادامه يابد مشتقات متعاقب قطع ناگهانى دارو به بيمار توضيح دهيد. ـ براى جلوگيرى از واکنش‌هاى هيپوگليسمى در شب، دارو را در هنگام صبح مصرف کنيد. ـ از داروهاى بدون نسخه و الکل اجتناب کنيد مگر اينکه به‌وسيله پزشک تجويز شوند. ـ بايد دانست که ديابت يک بيمارى مادام‌العمر است و دارو بيمارى را بهبود نمي‌بخشد. ـ تمام غذاهائى که در طرح تغذيه‌اى گنجانده شده‌اند بايد به‌منظور جلوگيرى از هيپوگليسمى مصرف گردند. ـ بيمار بايد کارت شناسائى هويت طبى براى اهداف اورژانس به‌همراه داشته باشد. درمان مصرف بيش از حد دارو: از محلول گلوکز %50-%10 وريدى يا از يک ميلي‌گرم گلوکاگون استفاده مي‌کنيم.