|
| وضعيت مادر هنگام شير دادن
|
|
بعضى مادران حتى روى تخت بيمارستان هم ترجيح مىدهند هب حالت نشسته به نوزاد شير بدهند. برخى ديگر مايل هستند دراز بکشند. در اين وضعيت بايد روى پهلوى خوابيد و آنقدر به نوزاد نزديک شد که نوک پستان به دهان او برسد. با اولين تماس، نوزاد دهان خود را براى گرفتن سينهٔ مادر باز مىکند. ممکن است لازم شود کمى پستان را جابهجا کرد تا تنفس نوزاد با بينى هنگام شير خوردن به سهلوت انجام گيرد. به هر حال شير دادن به نوزاد به هر طريق و شکلى که مادر احساس راحتى مىکند بايد صورت گيرد. گاه ممکن است مادر هنگام شير دادن به خواب برود، در اين حال، بايد مواظب بود راه تنفسى نوزاد بسته نشود (شکل وضعيت و راحتى مادر در هنگام شير دادن).
|
|
|
|
|
مادر بهتدريج در مىبابد که حالت روانى وى، در مقدار شير توليد شده تأثير بسيار زيادى دارد. اضطراب و نگرانى، مقدار شير را کاهش مىدهد. به همين علت، بايد سعى کند قبل از شير دادن، مشکلات را از ياد ببرد.
|
|
مادر بعد از چند هفته شير دادن، هنگام تغذيه نوزاد، و حتى چند لحظه قبل از آن، به خوبى جارى شدن شير را احساس مىکند و ممکن است با گريه کردن نوزاد، چکيدن شير از پستانها آغاز شود. اين امر نشان مىدهد که احساس و حالت روانى مادر تا چه اندازه در تشکيل و جارى شدن شير مؤثر است.
|
|
| نحوهٔ قرار دادن سينه در دهان کودک
|
|
تنها با قرار دادن نوک پستان در دهان نوزاد، او نمىتواند شير را بمکد. شير توسط غدههاى ترشحى تمام پستان توليد مىشود و سپس از راه مجارى کوچک لنفى به طرف مرکز پستان که محل سينوسها با حفرههاى ذخيرهٔ شير است حرکت مىکند. اين حفرهها، دايرهوار در زير هاله يا قسمت سياهرنگ اطراف نوک پستان قرار گرفتهاند. شير از مجراى کوتاه بين هر يک از حفرهها و نوک پستان خارج مىشود. سوراخهاى زياد نوک پستان، خروجىهاى اين مجراهاى کوتاه هستند. عمل اصلى مکيدن پستان با فشردن اين حفرهها به کمک لثههاى نوزاد صورت مىگيرد.
بنابراين، براى شيردادن صحيح، بايد بيشترين قسمت از هالهٔ نوک پستان را در دهان کودک قرارداد تا شير داخل حفرهها و مجراهاى کوتاه با فشار از نوک پستان خارج شده به دهان او سرازير شود.
|
|
زبان، نقش زيادى در ميکدن شير ندارد بلکه کار مهم آن کشاندن و نگاهداشتن هالهٔ پستان در داخل دهان و راندن شير بهسوى حلق است. لذا اگر کودکى فقط نوک پستان را به دهان گيرد، بهويژه کام و زبان، تنها اين قسمت را مىفشارد و درد و زخمى هم در نوک پستان بهوجود نمىآيد. براى قرار دادن هاله پستان در دهان کودک بايد آن را کمى فشرد تا باريک و پهن شود. اگر کودک فقط نوک پستان را بگيرد. بايد بهجاى کشيدن آن از دهان کودک، انگشت سبابه را در گوشهٔ دهان وى قرار داد تا دست از مکيدن بردارد و بعد، بار ديگر هاله را در دهان طفل گذاشت. اگر کودک جويدن نوک پستان را مرتباً تکرار مىکند، اين شيوهٔ تغذيه را بايد عوض کرد. با استفاده از کمپرس آب گرم و کمى دوشيدن سينه، نوک پستان برجسته و آمادهٔ استفادهٔ نوزاد مىشود.
|
|
مادر بايد پستان را به شکل حرف C در دست گرفته طورى که چهار انگشت در زير پستان و انگشت شست روى پستان واقع شود و با انگشت شست، هاله پستان را به طرف بالا کشيده تا پستان روى بينى طفل فشار نياورد و راه تنفسى او را مسدود ننمايد (شکل نحوه قرار دادن پستان در دهان کودک).
|
|
|
|
|
|
اگر مقدار شير مادر زياد باشد ممکن است نوزاد با هر وعده تغذيه، کاملاً سير شود شير مادر هميشه آنقدر نيست که با يک پستان نوزاد را سير کند، در اين حالت بايد براى هر وعده از دو پستان کمک گرفت در يک وعده ابتدا پستان چپ و سپس راست و در نوبت بعد اول پستان راست و سپس چپ به دهان کودک گذاشته شود (شکل طريقه خارج کردن سينه از دهان شيرخوار) نحوهٔ خارج کردن سينه از دهان شيرخوار را نشان مىدهد.
|
|
|
|
|
براى تخليهٔ کامل يک سينه در هر مرحلهٔ نياز نوزاد، بايد ۱۲ تا ۱۵ دقيقه با يکى از پستانها و باقىماندهٔ نياز او را با سينه دوم برآورده شود. نوزاد معمولاً بيشترين اندوختهٔ شير پستان مادر را در ۵ يا ۶ دقيقهٔ اول و تمام آن را در مدت ۱۰ تا ۱۵ دقيقه بعد خواهد مکيد. به اين ترتيب لازم نيست مدت هر وعده تغذيه، با توجه به اشتياق نوزاد و ميزان شير مکيده شده، بيش از ۲۰ تا ۴۰ دقيقه باشد. بعد از ۳۰ دقيقه اگر کودک رضايت مىدهد، بايد جريان شير را قطع کرد. مهمترين مسئله هنگام تغذيهٔ شيرخوار برآورده شدن نياز عاطفى و جسمى او است، و در صورت برآورده شدن نياز جسمى نبايد نياز روحى او فراموش شود. پس از اتمام تغذيه هواى بلعيده شده را از معده کودک خارج سازيد (شکلهاى زیر).
|
|
|
|
|
کودک را بهطور عمودى به شانه تکيه داده و به آرامى پشتش را بماليد تا هواى بلعيده شده خارج شود.
|
|
|
|
|
کودک را بر روى زانوى خود روى حولهاى بنشانيد و به آرامى پشتش را بماليد تا هواى بلعيده شده خارج شود.
|