چون تو کردی حدیث عشق آغاز

چون تو کردی حدیث عشق آغاز		پس چرا قصه شد دگرگون باز؟
من ز عشق تو پرده بدریده		تو نشسته درون پرده به ناز
تو ز من فارغ و من از غم تو		کرده هر لحظه نوحه‌ای آغاز
من چو حلقه بمانده بر در تو		کرده‌ای در به روی بنده فراز
آمدم با دلی و صد زاری		بر در لطف تو، ز راه نیاز
من از آن توام، قبولم کن		از ره لطف یکدمم بنواز
آمدم بر درت به امیدی		ناامیدم ز در مگردان باز