را

	راحت پسِ اندُه است و شادى پسِ غم
		رک: از پيِ هر گريه آخر خنده‌اى است
	راحت در قناعت و بزرگى در درويشى است
		رک: قناعت هر که کرد آخر غنى شد
	راحت شدى تو، گير افتادم من، الله اکبر!٭
			٭ براى اطلاع از ريشه و داستان اين مَثَل رجوع کنيد به داستان‌هاى امثال: تأليف اميرقلى امينى، چاپ سوم، ص ۲۴۸
	راحت کژدم زده، کشتهٔ کژدم بوَد (منوچهرى)
		نظير:
		شراب زده را شراب دواست
		ـ داروى کژدم زده کشتهٔ کژدم بوَد
	راحتى، شاخ به شکم آدم مى‌زند
		مقا: نان گندم شکم پولادين مى‌خواهد
	راحتى نيست در آن خانه که بيمارى هست٭
		نظير: نيست آرام در آن خانه که بيمارى هست (ماجد هندوستانى)
		نيزرک: بيمارى بِهْ که بيماردارى
			٭ چون ننالم که در اين سينه دلِ زارى است	................... (حالتى ترکمان)
	راز خود با دوست مگوى شايد که آن دوست را نيز دوستان ديگرى باشد
		رک: رازِ خود با يارِ خود چندان که بتوانى مگوي
	رازِ خود با بارِ خود چندان که بتوانى مگوى٭ (سعدى)
		نظير:
		راز خود با دوست مگوى که شايد که آن دوست را دوستان ديگرى باشد
		ـ مَنِهْ در ميان راز با هر کسى / که جاسوس همکاسه ديدم بسى (سعدى)
		ـ به دوست گرچه عزيز است راز دل مگشاى / که دوست بگويد به دوستان عزيز (سعدى)
			٭ سعدى در جاى ديگر فرمايد:
			به دوست گرچه عزيزاست راز دل مگشاى	که دوست بگويد به دوستان عزيز
	راز دل نهان داشتن زيانِ جان باشد (سَمَک عيّار)
		رک: درد اگر در دل بماند استخوان مى‌شود
	رازِ دل‌ها خداى داند و بس٭
			٭من کى آگه شوم ز راز نهان	................ (فرّخى سيستانى)
	رازِ دوست از دشمن نهان بِهْ
	راست است که دوغ از ماست است (از مجمع‌الامثال)
	راست باشد اينکه لاغر مى‌شود بسيار خوار٭
		نظير: بسيار خوار لاغر باشد
			٭گفته کِلکت لاغر از بس خورده خون دشمنان	.............................. (قاآنى)
	راست باش و ز مير و شاه مترس٭
		رک: آن را که حساب پاک است از محاسب چه باک است
			٭کر و کور ارنه‌اى ز چاه مترس	............................ (اوحدى)
	راست باش و مدار از کس بيم (سنائى)
		رک: آن را که حساب پاک است از محاسب چه باک است
	راست بيا راست برو، ماست بخور، سُرنا بزن! (عا).
		رک: با آن زبان خوشت با پول فراوانت يا راه نزديکت؟
	راست شو تا به راستان برسى (اوحدى)
		رک: رستگارى در راستکارى است
	راست‌گو را هميشه راحت بيش
		نظير: راست گوى تا به سوگند نيازت نباشد
	راست گوى تا به سوگند نيازت نباشد (احياءالعلوم)
		نظير: راست‌گو را هميشه راحت بيش
	راستگوئى عزّت است و دروغگوئى ذلّت
	راستى آور که شوى رستگار٭
		رک: رستگارى در راستکارى است
			٭ ...................................	راستى از تو ظفر از کردگار (نظامى)
	راستيِ ابرو در کجى آن است
		نظير:
		دايره تا کج نبوَد راست نيست (امير خسرو دهلوى)
		ـ ابروى تو گر راست بُدى کج بودى
		ـ کژى بهتر از راستى در کمان (عنصرى)
		ـ هر چيز که هست آنچنان مى‌بايد
	راحتى از تو ظفر از کردگار٭
		رک: رستگارى در راستکارى است
			٭ راستى آور که شوى رستگار	....................... (نظامى)
	راستى زوال ندارد
		رک: راستى کن که به منزل نرسد کج رفتار
	راستى شغل نيکبختان است٭
		رک: به گيتى به از راستى پيشه نيست
			٭..................................	هر که را هست، نيکبخت آن است (سنائى)
	راستى کن که به منزل نرسد کج‌رفتار ٭
		نظير:
		راستى آور که شوى رستگار (نظامى)
		ـ رستگارى در راستکارى است
		ـ راست شو تا به راستان برسى (اوحدى)
		ـ راستى کن که راستان رستند
		ـ اگر راستى کارت آراستى
		ـ راستى وَرز و رستگارى بين (اوحدى)
		ـ راستى زوال ندارد
		ـ بار کج به منزل نمى‌رسد
		ـ مار تا راست نشود به سوراخ نرود
		ـ اگر خواهى از هر دو سر آبروى	همه راستى کن همه راست گوى (فردوسى)
		ـ جهان از پى راستى شد به پاى (ابوشکور بلخى)
		ـ از کژى افتى به کمّ کاستى	از همه غم رَستى اگر راستى (نظامى)
		ـ مکن خويشتن از ره راست گم (فردوسى)
			٭سعديا راست رُوان گوى سعادت ببرند	.......................... (سعدى)