شرایط اقلیمی جو

جو، يکى از سازگارترين غلات است که حداکثر محصول را در شرايط آب و هوائى مساعد در خاک‌هاى حاصل‌خيز با ظرفيت نگهدارى آب زياد و در خاک‌هائى که pH آنها بين ۷ تا ۸ باشد، توليد مى‌کند. در مقايسه با گندم، اين گياه نسبت به خشکى مقاوم‌تر است و بنابراين در آب و هواى نيمه‌خشک، آنجا که آب براى توليد غلات عامل محدود‌کننده‌اى است مى‌تواند پرمحصول‌ترين غلات سردسيرى باشد. در شرايط ديم، ميزان عملکرد جو معمولاً از گندم و چاودار بيشتر است. توليد اين محصول با توجه به‌سازگارى وسيعى که دارد در همهٔ اراضى زراعى از مناطق سرد شمال تا مناطق سرد جنوب با بارندگى سالانه ۲۰۰ تا ۲۵۰ ميلى‌متر، امکان‌پذير خواهد بود.

جو نسبت به دماى بالا، بيش از ۳۲ درجه سانتى‌گراد، مقاومت دارد اما در شرايط آب و هوائى مرطوب در مقابل دماى بالا بسيار حساس است.

جو از لحاظ مقاومت به سرما، نسبت به گندم در رديف پائين‌ترى قرار دارد. بدين‌معنى که واريته‌هاى جو بسيار مقاوم به‌سرما در مقايسه با گندم پائيزه نسبت به صدمات سرما حساس‌تر هستند. به اين‌ترتيب چنين به‌نظر مى‌رسد که کشت واريته‌هاى پائيزهٔ جو در مناطق سردسير چندان اطمينان‌بخش نيست.