|
| ارتفاعات و قله‌ها، استان بوشهر
|
|
| ارتفاعات استان بوشهر از دو رشتهٔ عمده تشکيل مى‌شود که به موازات هم سرتاسر طول استان را در بر مى‌گيرند. رشتهٔ اصلى آن تقريباً بيشتر محدودهٔ شمالى و شرقى استان بوشهر را در بر مى‌گيرد و در حقيقت دنبالهٔ رشته کوه‌هاى زاگرس است. اين رشته کوه‌ها از ناحيهٔ ماهور در شهرستان کازرون شروع مى‌شود و از شمال شرقى برازجان و شمال غربى ناحيهٔ اهرم - خورموج عبور مى‌کنند و در شمال دهستان درگاه به وسيلهٔ رودخانهٔ مند قطع مى‌شوند. سپس در ساحل جنوبى رودخانه مجدداً ادامه يافته و به تدريج به ارتفاعات ليتو منتهى مى‌شوند. اين ارتفاعات گچ ترش نام دارد و مهمترين قلل آن در نواحى خورموج قله‌هاى کبکان و کوه سياه است.
|
|
| بخشى ديگر از رشته‌کوه‌هاى استان به موازات رشته‌کوه اول در حاشيهٔ خليج‌فارس قرار گرفته است و هر چه به طرف جنوب امتداد مى‌يابد به دريا نزديکتر مى‌شود، به طورى که در بعضى نواحى در داخل دريا پيش رفته است. اين ارتفاعات در ناحيهٔ جنوب دهستان ثلاث از دريا دور شده و به ارتفاعات گاوبنده در شهرستان لار متصل مى‌گردد. بين اين رشته‌کوه‌ها و رشته‌کوه‌هاى شمالى، رودخانهٔ علا مرودشت قرار دارد. اين ارتفاعات به نام نوکند معروف است. به دنبال همين رشته کوه در سواحل تنگستان رشته کوه کار تنگ قرار گرفته است که مهمترين قلهٔ آن درانگ نام دارد.
|
|
| لازم به ذکر است که اکثر کوه‌هاى استان بوشهر به واسطهٔ کمى ارتفاع و کمبود بارش سالانه و جنس سنگ‌ها و آبرفت‌هاى آن، پوشش گياهى بسيار فقير و ناچيزى دارند.
|
|
| ارتفاعات و قله‌ها، استان هرمزگان
|
|
| همان‌طور که پيشتر گفته شد، بخش عمده‌اى از استان هرمزگان را مناطق کوهستانى در بر گرفته است. اين ارتفاعات نقش عمده‌اى در بارش‌هاى جوى استان ايفا مى‌کنند.
|
|
| ارتفاعات و قله‌ها، استان سيستان وبلوچستان
|
|
| ارتفاعات و قله‌هاى سيستان و بلوچستان دنبالهٔ رشته کوه‌هاى مرکزى ايران هستند که از الوند شروع شده و در امتداد و موازى کوه‌هاى زاگرس قرار دارند و به بلوچستان ختم مى‌شوند.
|
|
| ارتفاعات و قله‌ها، استان كرمانشاه
|
|
| استان کرمانشاه در منطقه‌اى کوهستانى واقع شده و سلسله جبال عظيم و گستردهٔ زاگرس بخش عمده‌اى از آن را فرا گرفته است. در بخش‌هايى از دامنه‌هاى کم‌شيب و گستردهٔ اين کوهستان، دره‌هاى عريض، زمين‌هاى کم ارتفاع و جلگه‌هاى آبرفتى بوجود آمده است که به لحاظ توان‌هاى تفرجگاهى درخور اهميت هستند.
|
|
| ارتفاعات و قله‌ها، استان آذربايجان شرقى
|
|
| آذريايجان از نظر تيپولوژى کوه‌هاى ايران از اهميت خاصى برخوردار است. سه رشتهٔ مهم و اصلى کوه‌هاى ايران، يعنى البرز، زاگرس و مرکزى در اين منطقه به هم پيوسته‌اند و فلات کوچک و مرتفعى را پديد آورده‌اند.
|
|
| ارتفاعات و قله‌ها، استان چهارمحال وبختيارى
|
|
| در منطقهٔ چهارمحال و بختيارى ۱۶ قلهٔ مهم با ارتفاع بيش از ۳۵۰۰ متر وجود دارد. بيشتر اين ارتفاعات در شرق استان و در سلسله جبال زاگرس واقع شده است. مرتفع‌ترين اين قلل، قلهٔ زردکوه است که متجاوز از ۴۵۰۰ متر ارتفاع دارد.
|
|
| ارتفاعات و قله‌ها، استان يزد
|
|
| ارتفاعات شيرکوه با ارتفاع حدود ۴۰۰۰ متر، مکانى مناسب براى ورزش کوهنوردى است. براى صعود به قلهٔ شيرکوه چندين مسير، هم ساده و هم سخت وجود دارد که به تناسب توانايى گروه کوهنوردى، مى‌توان از آن‌ها استفاده کرد. به همت ادارهٔ کل تربيت بدنى استان، پناهگاهى در ارتفاع ۳۵۰۰ مترى قله احداث شده که فاصلهٔ آن تا قله ۱/۵ ساعت است. اين پناهگاه که ابعاد آن ۲/۵×۶ متر و داراى اسکلت فلزى است در کنار چشمه‌اى احداث شده است. از ابتداى مسير تا پناهگاه با قدم معمولى ۳/۵ ساعت راه است و در فاصله‌هاى زمانى يک ساعت و نيم، چشمه‌هايى وجود دارد. فصل کوهنوردى از دى ماه شروع مى‌شود و تقريباً هر دو هفته يک‌بار يک هيأت کوهنوردى از استان‌هاى ديگر، ميهمان هيأت کوهنوردى استان يزد است. در آخرين روستاى دامنهٔ کوه که «دردانه» نام دارد، يک راهنماى محلى، گروه‌هاى نا‌آشنا به منطقه را راهنمايى مى‌کند. از جمله کوه‌هاى ديگرى که مورد استفاده کوهنوردان قرار مى‌گيرد برف‌خانه طرزجان و چک‌چک هستند.
|
|
| ارتفاعات و قله‌ها، استان خراسان
|
|
| رشته‌کوه‌هاى البرز که چون سدى بلند شمال ايران را در بر گرفته است، در نواحى شرقى ايران در سيماى کوه‌هاى آلاداغ و بينالود تا جنوب استان خراسان امتداد يافته است. در شمال استان، رشته‌کوه‌هاى هزارمسجد قرار گرفته است.
|
|
| ارتفاعات و قله‌ها، استان مركزى
|
|
| استان مرکزى در تقاطع چين خوردگى البرز و زاگرس واقع شده است. ناهموارى‌هاى استان، از رشته‌کوه‌هاى مرکزى و پيشکوه‌هاى داخلى زاگرس تشکيل شده است. بلندترين نقطه اين کوه‌ها، قله شهباز است که با ارتفاع ۳۳۸۸ متر در رشته کوه‌هاى راسوند قرار گرفته است. مهمترين ارتفاعات شمالى استان از کوه مره شروع مى‌شود و به سمت غرب تا کوه‌هاى اينجه قره به ارتفاع تقريبى ۳۰۰۰ متر در بخش خرقان ساوه امتداد مى‌يابد. در قسمت غربى استان دو رشته کوه وجود دارند که در دو قسمت رودخانه قره‌چاى، از شمال به جنوب امتداد يافته‌‌اند. رشته غربى اين کوه به ارتفاعات الوند در همدان و رشته شرقى آن که به تدريج از ارتفاع آن کاسته مى‌شود به کوه‌هاى وفس پيوند خورده‌‌اند. قله «مودر» با ارتفاع بيش از ۲۰۰۰ متر از بلندى‌هاى مهم استان در غرب شهر اراک است. جنوب استان را کوه‌هاى بلندى در بر گرفته‌اند که مهمترين آن‌ها رشته کوه راسوند (قله شهباز ۳۳۸۸ متر) و سفيدخوانى است. امتداد اين رشته‌کوه‌ها به سمت جنوب شرقى در غرب شهرستان خمين است. اين رشته‌کوه‌ها به ارتفاعات تخته کوه و هفتاد قله وصل مى‌گردند. بلندترين قله آن، کوه قليچ است که بين دليجان و کهک و با ارتفاع ۳۱۷۰ متر قرار دارد. در مرکز استان نيز کوه‌هايى قرار دارند که بلندترين آن‌ها کوه گوجه است که در تفرش ارتفاع آن به ۳۱۴۰ متر مى‌رسد.
|
|
| ويژگى‌هاى طبيعى و رشته‌کوه‌هاى متعدد استان، امکانات مساعدى را براى علاقمندان به کوهنوردى فراهم آورده است. اين رشته کوه‌ها علاوه بر امکانات مناسب براى ورزش‌هاى کوهنوردى، پياده‌روى و صخره‌نوردى، زيستگاه مناسبى نيز براى بسيارى از وحوش به وجود آورده‌اند و مهمترين شکارگاه‌هاى استان نيز در اين مناطق قرار دارند. برخى از رشته‌کوه‌هاى استان علاوه بر امکانات مساعد ورزش کوهنوردى و سنگ نوردى از نظر جاذبه‌هاى تاريخى - فرهنگى نيز جالب توجه هستند.
|
|
| ارتفاعات و قله‌ها، استان كرمان
|
|
| همان‌طور که پيشتر نيز گفته شد ارتفاعات استان کرمان، دنبالهٔ رشته‌کوه‌هاى مرکزى ايران مى‌باشد که از چين‌‌خوردگى‌هاى آتشفشانى آذربايجان شروع شده و به طرف بلوچستان کشيده مى‌شوند. اين رشته کوه، دشت‌هاى وسيع استان را از يکديگر جدا ساخته و در دو رشتهٔ عمده از شمال غربى به جنوب شرقى کشيده مى‌شود که شامل رشته‌کوه‌هاى کوهبنان و بشاگرد هستند.
|
|
| ارتفاعات و قله‌ها، استان گلستان
|
|
| رشته‌کوه‌هاى البرز از شرق دره سفيدرود به موازات ساحل جنوبى درياى خزر تا درهٔ گرگان کشيده شده و چون قوسى بلند و عظيم بين جلگهٔ مازندران و فلات مرکزى ايران قرار گرفته است. ارتفاع اين رشته کوه از ساحل درياى خزر به طرف جنوب با شيب‌هاى تند افزايش مى‌يابد. تمامى ارتفاعات استان گلستان جزء کوهستان البرز شرقى به شمار مى‌روند.
|
|
| ارتفاعات و قله‌ها، استان فارس
|
|
| جاذبه‌هاى کوهستانى استان فارس، نسبت به ساير جاذبه‌هاى طبيعى و تاريخى منطقه از اهميت کمترى برخوردار است. ولى وجود کوه‌ها و قله‌هايى با بيش از ۳۰۰۰ متر ارتفاع، زمينه‌هاى مناسب و مطلوبى را براى ورزش‌هاى کوهستانى فراهم آورده است.
|
|
| ارتفاعات و قله‌ها، استان قزوين
|
|
| در شمال استان قزوين، بلندى‌ها و کوه‌هايى وجود دارند که امکانات بالقوه‌اى را جهت ورزش‌هاى کوهستانى و زمستانى فراهم آورده‌اند. در ميان ارتفاعات ياد شده، قلهٔ آوان به لحاظ ارتفاع، موقعيت طبيعى و وجود درياچه‌اى به همين نام در دامنهٔ آن، از ويژگى‌هاى جالب‌توجهى براى کوهنوردى و استفاده از موهبت‌هاى طبيعى برخوردار است.
|
