دلم دل از هوس یار بر نمی‌گیرد

دلم دل از هوس یار بر نمی‌گیرد		طریق مردم هشیار بر نمی‌گیرد
بلای عشق خدایا ز جان ما برگیر		که جان من دل از این کار بر نمی‌گیرد
همی‌گدازم و می‌سازم و شکیباییست		که پرده از سر اسرار بر نمی‌گیرد
وجود خسته من زیر بار جور فلک		جفای یار به سربار بر نمی‌گیرد
رواست گر نکند یار دعوی یاری		چو بار غم ز دل یار بر نمی‌گیرد
چه باشد ار به وفا دست گیردم یک بار		گرم ز دست به یک بار بر نمی‌گیرد
بسوخت سعدی در دوزخ فراق و هنوز		طمع از وعده دیدار بر نمی‌گیرد