دلم که بی‌تو لگدکوب محنت و الم است

دلم که بی‌تو لگدکوب محنت و الم است		خمیرمایه‌ی چندین هزار درد و غم است
نمونه‌ایست دل من ز گرگ یوسف گیر		که در نهایت حرمان به وصل متهم است
من آن نیم که نهم پا ز حد برون ورنه		میانه‌ی من و سر حد وصل یک قدم است
علامت شه حسن است قد و کاکل او		که بر سر سپه فتنه بهترین علم است
نظیر لعل تو بسیار هست غایتش آن		که در خزانه‌ی سلطان خطه عدم است
دمی کشی به عتابم دمی به لطف خطاست		چه قاتلی تو که تیغ ستیزه‌ات دو دم است
تو شاه حسنی و بر درگهت به بانک بلند		کسی که لاف گدائی زده‌ست محتشم است