از جان برون نیامده جانانت آرزوست

از جان برون نیامده جانانت آرزوست		زنار نابریده و ایمانت آرزوست
بر درگهی که نوبت ارنی همی زنند		موری نه‌ای و ملک سلیمانت آرزوست
موری نه‌ای و خدمت موری نکرده‌ای		وآنگاه صف صفه‌ی مردانت آرزوست
فرعون‌وار لاف اناالحق همی زنی		وآنگاه قرب موسی عمرانت آرزوست
چون کودکان که دامن خود اسب کرده‌اند		دامن سوار کرده و میدانت آرزوست
انصاف راه خود ز سر صدق داد نه		بر درد نارسیده و درمانت آرزوست
بر خوان عنکبوت که بریان مگس بود		شهپر جبرئیل، مگس‌رانت آرزوست
هر روز از برای سگ نفس بوسعید		یک کاسه شوربا و دو تا نانت آرزوست
سعدی درین جهان که تویی ذره‌وار باش		گر دل به نزد حضرت سلطانت آرزوست