پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

روزی به زنخدانت گفتم به سیمینی


روزی به زنخدانت گفتم به سیمینی    گفت ار نظری داری ما را به از این بینی
خورشید و گلت خوانم هم ترک ادب باشد    چرخ مه و خورشیدی باغ گل و نسرینی
حاجت به نگاریدن نبود رخ زیبا را    تو ماه پری پیکر زیبا و نگارینی
بر بستر هجرانت شاید که نپرسندم    کس سوخته خرمن را گوید به چه غمگینی
بنشین که فغان از ما برخاست در ایامت    بس فتنه که برخیزد هر جا که تو بنشینی
گر بنده خود خوانی افتیم به سلطانی    ور روی بگردانی رفتیم به مسکینی
کس عیب نیارد گفت آن را که تو بپسندی    کس رد نتواند کرد آن را که تو بگزینی
عشق لب شیرینت روزی بکشد سعدی    فرهاد چنین کشته‌ست آن شوخ به شیرینی


همچنین مشاهده کنید