تاریخچه منطقه

منطقه ويژه اقتصادى سيرجان، نخستين منطقه ويژه حراست شده ايران است که در چارچوب تبصره ۲۰ قانون برنامه اول و بند 'د' تبصره ۲۵ قانون برنامه دوم توسعه اقتصادي، اجتماعي، فرهنگى جمهورى اسلامى ايران رسميت قانونى يافته و از شهريور ماه ۱۳۷۲ با استقرار و افتتاح واحد ويژه گمرک ايران در منطقه، فعاليت‌هاى اقتصادى آن در قالب ساخت و ساز و بهره‌بردارى از انبارهاى دپو و ترانزيت کالا واحدهاى صنعتى توليدى و مونتاژ و بسته‌بندى و تأسيسات خدمات پشتيبانى و رفاهى و اقامتى آغاز شده است.

هدف قانون اين است که در راستاى 'پشتيانى از توليد و همچنين تأمين کالا براى مصارف داخلى کشور، توسعه صادرات غير نفتى و ايجاد تحرک در اقتصاد منطقه‌اي' کليه نيازهاى وارداتى صنايع و جامعه، فارغ‌از شمول مقررات ادارى حاکم بر گمرکات کشور و يا محدوديت زمانى براى نگهدارى و بدون محدوديت خريد ارز، تحت شرايطى مطمئن و آسان توسط فروشندگان و توليدکنندگان خارجى با شرکاء ايرانى آنها براى توليد و تجارت به ساده‌ترين تشريفات و کمترين زمان، نيازهاى اساسى خود را از اين مناطق خريدارى کنند. همچنانکه رياست جمهورى وقت در ديدار رسمى خود از مراحل آماده‌سازى منطقه ويژه سيرجان در فروردين ماه سال ۱۳۷۲ فرمودند: 'اينجا تبديل شود به يک نقطه بين‌المللى براى واردات و صادرات و پشتيبانى باشد براى صنايع و تجارت جمهورى اسلامى ايران و انبار عظيمى از همه نوع کالاهاى وارداتى و صادراتى براى داخل کشور و کشورهاى مجاور، به‌خصوص کشورهاى آسياى ميانه' .