|
|
|
نام فارسى |
|
پنيسيلين وى پتاسيم |
|
|
|
نام انگليسى |
|
PENICILLIN V POTASSIUM |
|
|
|
نام تجارى دارو |
|
Beepen VK, Betapen-VK, Ledercillin VK, Nadopen-V, Novopen-Vk Penapar VK, Robicillin VK, Vicillin |
|
|
|
گروه دارويى |
|
آنتىبيوتيک |
|
|
|
گروه شيميايى دارو |
|
پنيسيلينهاى طبيعى |
|
|
|
مكانيسم اثر |
|
با ايجاد ديواره سلولى در ارگانيسمهاى حساس تداخل ميکند. به روش اسمزى ديواره سلولى را ناپايدار کرده، باعث ترکيدن سلول بهدليل فشار اسمزى ميشود. |
|
|
|
موارد مصرف |
|
برعليه کوکسيهاى +G (استاف اورئوس، S ـ پيوژن، S ـ ويريدنس، s ـ فکاليس. s ـ بويس s ـ پنومونيا) کوکسيهاى -G ( نيسرياگنورهآ، نيسريامننژيتديس، باسيلهاى +G (باسيلوس آنتراسيس، کلستريديوم پرفرانژنس، کلستريديوم تتاني، c. ديفتريا، ليستريا مونوسيتوژنز)، باسيلهاى -G (مونيليفرميس s ـ، اسپيروکتها (ترپونما پاليدوم)، اکتينوميستها. |
|
|
|
ميزان مصرف |
|
عفونتهاى استرپتوکوکي:
بالغين: ۵۰۰ـ۲۵۰ mg از راه خوراکى هر ۶ ساعت.
کودکان کمتر از ۱۲ سال: ۵۰ـ۱۵ mg/kg در ۶ـ۳ دوز منقسم (هر ۱۲۵mg معادل ۲۰۰۰۰ واحد است).
عفونتهاى استرپتوکوکي:
بالغين: ۲۵۰ـ۱۲۵ ميليگرم از راه خوراکى هر ۸ـ۶ ساعت بهمدت ۱۰ روز.
جلوگيرى از عود تب روماتيسمى و بيمارى کره:
بالغين: ۲۵۰ـ۱۲۵ ميليگرم از راه خوراکى دوبار در روز بهطور مداوم.
عفونتهاى وينسنت اوروفارينکس:
بالغين: ۵۰۰ mg از راه خوراکى هر ۶ ساعت.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به پنيسيلينها، بچههاى تازه متولدشده. |
|
|
|
توضيحات دارو |
|
عوارض جانبي:
خوني: آنمي، افزايش زمان سيلان، دپرسيون مغز استخوان، گرانولوسيتوپني.
گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، افزايش ALT, AST، درد شکمي، گلوسيت، کوليت.
ادرارى تناسلي: اوليگوري، پروتئينوري، گلومرولونفريت.
عصبي: لتارژي، هالوسيناسيون، اضطراب، دپرسيون، کما، تشنج، پرشهاى عضلاني.
متابوليک: هايپرکالمي، هيپوکالمي، آلکالوز، هيپرناترمي.
احتياطات: در حساسيت به سفالوسپورينها (حاملگى در گروه B قرار دارد) بااحتياط مصرف شود.
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ نسبت I&O، بهدليل نفروتوکسيک بودن پنيسيلين در دوزهاى بالا، هماچورى و اوليگورى را گزارش کنيد.
ـ چون دارو در ضعف سيستم کليوى به آهستگى ترشح ميشود، وجود نقص در سيستم کليوى را بررسى کنيد. مسموميت ممکن است بهسرعت اتفاق افتد.
ـ بررسيهاى کبدي: ALT, AST.
- بررسيهاى خوني: RBC, WBC هموگلوبين، هماتوکريت، زمان سيلان.
ـ بررسيهاى کليوي: آزمايش ادرار، بررسى پروتئين خون و ادرار.
ـ همزمان با شروع درمان نمونهبردارى کرده، حساسيت دارو را در کشت ميکروبى بررسى کنيد.
توصيهها:
ـ براى جذب بهتر دارو را با معده خالى ميل نمائيد.
ـ بعد از کشت و بررسى حساسيت دوره درمان را کامل کنيد.
ـ در صورت اسهال به مقدار کافى آب به مريض برسانيد (دو ليتر).
ـ وقتى پزشک درخواست کرد، آلرژى فرد را با تست خراش ارزيابى کنيد.
ـ در ظروف خشک و محکم نگهدارى کنيد.
ـ سوسپانسيون خوراکى در يخچال ۲ هفته و در دماى اتاق يک هفته قابل نگهدارى است.
ارزيابى باليني:
تأثير درمانى را با از بين رفتن تب و زخمهاى چرکى را ارزيابى کنيد.
الگوى دفع مدفوع را قبل و در طى دوره درمان ارزيابى کنيد.
نسبت به وجود هرگونه ضايعه پوستى تا يک هفته بعد از تجويز پنيسيلين توجه نمائيد.
وضعيت تنفسى شامل سرعت، کيفيت، خسخس و درد سينه را کنترل کنيد.
با توجه به سابقه حساسيت مريض به ساير داروها افراد آلرژيک را قبل از شروع درمان مشخص کنيد.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ تأکيد کنيد که براى اطمينان از مرگ ارگانيسم بايد دوره درمان را کامل کنيد (۱۴ـ۱۰ روز) بعد از اتمام دوره درمان بهتر است مجدداً کشت ميکروبى بهعمل آيد.
ـ گلودرد، تب، خستگي، (بيانگر عفونت ثانويه) را گزارش کنيد.
ـ اگر نسبت به پنيسيلينها حساس هستيد حتماً کارت پزشکى مربوطه را همراه داشته باشيد.
ـ پرستار را از وجود اسهال خبر کنيد.
تداخل با تستهاى آزمايشگاهي:
مثبت کاذب: گلوکز ادرار، پروتئين ادراري.
درمان مصرف بيش از حد دارو:
مصرف دارو را قطع کنيد، راههاى هوائى را باز نگهداريد، اپينفرين، آمينوفيلين، اکسيژن و کورتيکواستروئيد IV را براى درمان آنافيلاکسيو بهکار بريد. |
|
|
|