ای دل چو هست حاصل کار جهان عدم

ای دل چو هست حاصل کار جهان عدم		بر دل منه ز بهر جهان هیچ بار غم
افکنده همچو سفره مباش از برای نان		همچون تنور گرم مشو از پی شکم
تو مست خواب غفلتی و از برای تو		ایزد فکنده خوان کرم در سپیده دم