|
|
|
|
|
| جراحت‌هاى فوق سر اکثراً بر اثر به زمين افتادن رخ مى‌دهد که معمولاً در ميان پيرها، بيماران و لايعقل‌ها شايع است. عامل‌هاى ديگر اين جراحت عبارتند از تصادف جاده‌اي، کتک‌کاري، حوادث ورزشي، يا افتادن اشياء سنگين روى سر.
|
|
| زخم فرق سر مى‌تواند با خونريزى فراوان همراه باشد زيرا که اصولاً خون زيادى به فرق سر مى‌رسد و هم‌چنين پوستى که جمجمه را مى‌پوشاند به‌صورت کاملاً فشرده کشيده شده است. معمولاً بر اثر آسيب ديدن، پوست سر شکاف برمى‌دارد و يک زخم باز به‌وجود مى‌آيد. اين خونريزى بيشتر از آنچه که واقعاً هست وحشت‌آور مى‌نمايد. امکان دارد که شکستگى جمجمه هم وجود داشته باشد.
|
|
| - عوارض و نشانه‌ها:
|
| ۱. درد، حساسيت و خونريزى در فرق سر، و احتمالاً ورآمدن پوست سر در ناحيهٔ جراحت.
|
| ۲. ورم در اطراف زخم.
|
| ۳. احتمالاً عوارض و نشانه‌هاى شکستگى جمجمه.
|
| ۴. نشانه‌هاى صدمهٔ مغزى ممکن است مشاهده شود.
|
| ۵. بيهوشى ممکن است دست بدهد.
|
|
| - هدف:
|
| ترتيب انتقال فورى او را به بيمارستان بدهيد، اصولاً تمام جراحت‌هاى سر بايستى به‌وسيله دکتر معاينه شود و جلوگيرى فورى از خونريزي.
|
|
| - درمان:
|
| ۱. کنترل خونريزى با استفاده از فشار مستقيم. يک باند پانسمان يا بالشتک که بزرگتر از زخم باشد روى آن قرار دهيد و محکم باندپيچى نمائيد.
|
|
|
|
|
| توجه:
|
| باندپيچى فرق سر براى ايجاد فشار مستقيم روى زخم و جلوگيرى از خونريزى نيست.
|
|
| اگر در فرق سر شکستگى وجود دارد يا جسم خارجى در آن فرو رفته از وارد آوردن فشار مستقيم روى سر خوددارى کنيد.
|
|
| ۲. اگر مصدوم به هوش است او را طورى بخوابانيد که سر و شانه‌هاى آن کمى بالا باشد.
|
|
|
|
|
| ۳. ميزان تنفس، نبض و سطح هوشيارى را هر ۱۰ دقيقه يکبار چک کنيد.
|
|
| ۴. اگر مصدوم بيهوش شد او را در وضعيت بهبود طورى قرار دهيد که قسمت جراحت برداشته بالا باشد.
|
|
| ۵. اگر تنفس و ضربان قلب ايستاد، روش‌هاى نجات زندگى را بلافاصله شروع کنيد.
|
|
| ۶. بلافاصله ترتيب انتقال او را با برانکارد به‌طورى که وضعيت درمانى وى حفظ شود به بيمارستان بدهيد.
|
|
|
|
| خونريزى از داخل کانال گوش با خونريزى از قسمت بيرونى گوش عموماً به علت پارگى پرده گوش يا به‌علت شکستگى جمجمه رخ مى‌دهد. پاره شدن پرده گوش مى‌تواند ناشى از فرو کردن اشياء به داخل گوش، پرت شدن هنگام اسکى روى آب، غواصى در اعماق، يا نزديک بودن به محل وقوع انفجار، باشد.
|
|
| شکستگى جمجمه جدى‌تر است و اگر خون و (يا) يک مايع آب مانند شفاف (مايع مغزى - نخاعي) از گوش سرازير شد اين احتمال را بدهيد که مسئله شکستگى جمجمه در ميان است.
|
|
| - عوارض و نشانه‌ها:
|
|
| ۱. اگر ناشى از پارگى پرده گوش باشد.
|
| - مصدوم داخل گوش خود احساس درد مى‌کند.
|
| - کري.
|
| - جريان آرام خون از گوش.
|
|
| ۲. اگر ناشى از شکستگى جمجمه باشد.
|
| - چگونگى وقوع حادثه احتمالاً وجود شکستگى جمجمه يا ساير آسيب‌هاى سر را مشخص مى‌سازد.
|
|
| - مصدوم از سردرد شکايت مى‌کند.
|
|
| - مقدار کمى خون مخلوط با مايع آب‌مانند شفاف مغزى - نخاعى از گوش سرازير مى‌شود.
|
|
| - مصدوم احتمالاً بيهوش مى‌شود.
|
|
| - هدف:
|
| ترتيب انتقال مصدوم به بيمارستان را بدهيد. اگر احتمال شکستگى جمجمه مى‌رود توجه خاصى به سطح هوشيارى نشان دهيد.
|
|
| - درمان:
|
| ۱. در صورتى‌که مصدوم بيهوش نيست او را در وضعيت نيمه خوابيده قرار دهيد به‌طورى که سر به‌سوى قسمت مجروح‌شده خم شود، تا خون يا مايع بتواند خارج شود.
|
|
|
|
|
| ۲. گوش را با يک باند استريل غيرآغشته به دارو يا مشابه آن که تميز باشد بپوشانيد و روى آن را خيلى شل باندپيچى کنيد يا با چسب به اطراف بچسبانيد.
|
|
|
|
|
| نبايد گوش را ببنديد يا سعى کنيد که جريان خون را متوقف سازيد. فشار ممکن است باعث صدمه ديدن گوش ميانى بشود.
|
|
| ۳. ميزان تنفس، نبض، و سطح هوشيارى را هر ۱۰ دقيقه يکبار آزمايش کنيد.
|
|
| ۴. براى برطرف ساختن حالت شوک به ترتيبى که در مبحث شوک گفته شده عمل کنيد.
|
|
| ۵. اگر مصدوم بيهوش شد اما تنفس آن حالت عادى داشت او را در وضعيت بهبود قرار دهيد؛ سر بايستى به سمت قسمت مجروح خم شود تا مايع از آن خارج شود.
|
|
| ۶. اگر تنفس و ضربان ايستاد روش‌هاى نجات زندگى را بلافاصله شروع کنيد.
|
|
| ۷. او را با برانکارد به بيمارستان برسانيد به‌طورى که وضعيت مناسب مصدوم طى انتقال حفظ شود.
|
