|
|
ليپتوسپيروز Leptospirosis
|
|
|
بيمارى واگيرى است که تمام پستانداران و از آن جمله انسان را نيز مبتلا مى‌سازد و با سپتى سمى کم‌خوني، يرقان، خونين شدن ادرار، جراحات نکروزه برروى پوست و غشاى مخاطى و گاهى نيز سقط جنين مشخص مى‌شود. عامل مسبب باکترى ليپتوسپيرا مى‌باشد که داراى سر و تيپ‌هاى مختلف فراوانى است و حيوانات بيمارى منبع انتشار بيمارى بوده و عامل مسبب بيمارى را از طريق ادرار، شير و اسپرم پخش مى‌کند. بيمارى از طريق دستگاه گوارش، تناسلى و جراحات منتقل مى‌شود. اين بيمارى براى اولين بار در ايران توسط رفيعى و مقامى (۱۹۵۹) در مؤسسه رازى گزارش گرديد. آنان پس از آزمايش سرم خون پنج نفر از شترها مشاهده کردند که يکى از آنها آلوده به لپتوسپيرا يکتيرو هموراژيک بوده و شتر سقط جنين کرده بود و مبتلا به خونين شدن ادرار بوده است.
|
|
|
تورم عقده‌هاى لمفى پنيرى Caseous Lymphadentis
|
|
|
بيمارى واگير مزمنى است که حيوانات اهلى و از آن جمله شترها را مبتلا مى‌سازد و بالنفادينيت پنيرى مشخص مى‌شود که بعدها تبديل به آبسه‌هاى پنيرى در داخل عقده‌هاى لمفاوى شده و گاهى نيز بيمارى به‌صورت منتشر درآمده و باعث توکسمى مى‌گردد.
|
|
|
عامل مسبب اختصاصى بيمارى کورينه باکتريوم پسودوتو برکولوزيس است هر چند عوامل بيماريزاى ديگرى نظير استاتفيلوکوکوس‌ها و کورينه باکتريوم پيوژنزو کلى باسيل‌ها را نيز در ايجاد بيمارى سهيم دانسته‌اند. بيمارى به‌صورت انفرادى ظاهر مى‌شود و معمولاً بيمارى از طريق زخم‌هاى جلدى و گاهى از طريق دستگاه گوارش منتقل مى‌شود و عقده‌هاى لمفاوى مبتلا گاهى به خارج سرباز نموده خاک و بستر اطراف را آلوده مى‌سازد و ورود ميکروب از راه زخم‌هاى آلوده منجر به ابتلاى عقده‌هاى لمفاوى و ايجاد دمل در آنها گردد.
|
|
|
اين بيماري، اولين بار در ايران در شترهاى کمال‌آباد در فاصله ۵۰ کيلومترى غرب تهران گزارش گرديده و دو نفر از شترهاى بيمار جهت تشخيص باکتريولوژيکى به مؤسسه رازى ارسال شدند. جراحات مشخص عبارت بودند از لنفاديت که در تمام قسمت بدن شترها مشهود بود. استرآبادى و همکارانش (۱۹۷۵) اقدام به اجراءِ آزمايشات باکتريولوژيکى برروى سواپ‌هاى تهيه شده از چرک اين آبسه‌ها نمودند که اين آزمايشات شامل کشت و تست‌هاى بيوشيميائى بود و آنان موفق شدند که کورينه باکتريوم پسود توبرکلوزيس را از شترها فوق‌الذکر جدا نمايند.
|
|
|
ميران‌زاده (۱۳۷۳) در طى بررسى بيمارى‌هاى شتران کشتار شده در کشتارگاه نجف‌آباد اصفهان اظهار مى‌دارد که در ۱۶۱ نفر شتر کشتار شده که مورد بازرسى قرار گرفتند در ۵ نفر شتر لنفادنيت کازئور مشاهده گرديد که عامل ايجاد آن کورينه باکتريوم پسود و توبوکلوزيس تشخيص داده شد.
|
|
|
نکروز مسرى پوست Contagious Skin Necrosis
|
|
|
بيمارى باکتريائى شديداً واگيرى است که شترها را مبتلا مى‌سازد و با نکروز و چرکين شدن پوست و تشکيل آبسه‌ها و به‌وجود آمدن سينوس‌ها و بزرگ شدن عقده‌هاى لمفاوى سطحى مشخص مى‌شود. عوامل بيمارىزاى مختلفى تاکنون از لزيون‌ها جدا گرديده است. بيمارى انفرادى بوده و زخمى شدن با خار و خاشاک از عوامل مساعد وقوع اين بيمارى در ميان شترها مى‌باشد.
|
|
|
در ايران، ميران‌زاده (۱۳۷۳) در کشتارگاه نجف‌آباد اصفهان از مشاهده يک مورد نکروز مسرى پوستى گزارش مى‌دهد که بيمارى در سطح جلدى ناحيه دنده‌ها وجود داشته و نکروزه و چرک سفيدرنگى از آن خارج مى‌شده است، عامل اين حالت استرپتوکوکوس تعيين گرديد.
|
|
|
|
|
بيمارى واگير مشترکى است که حيوانات اهلى و انسان را مبتلا مى‌سازد و در انسان علائم بالينى آن شبيه علائم آنفلونزا است و سير بيمارى در حيوانات معمولاً پنهانى است و گاهى با عوارض ريوى و تورم پستان و سقط جنين همراه است عامل بيمارىزاى آن کوکسيلا برونتى است و بيمارى از طرق مختلف منتقل مى‌گردد و يکى از اين راه‌ها از طريق کنه‌ها است.
|
|
|
در ايران، آقايان رفيعى و مقاومى از بخش انگل‌شناسى مؤسسه رازى در سال ۱۹۵۴، اقدام به تهيه ۲۶۷ نمونه سرم از ۱۲ نفر شتر، ۲۰ گوساله، ۲۱۳ گوسفند و ۲۲ بز نموده و آن‌را از نظر وجود آنتى‌بادى تب‌کيو مورد آزمايش قرار دادند که در بين آنها تعداد ۱۱۵ سرم مثبت (از ۳ نفر شتر، ۸ گوساله، ۹۵ گوسفند و ۸ بز) يافته شد که تيتر سرم بعضى در آزمايش تثبيت مکمل C.F.T به ۲۵۶/۱ رسيده بوده است.
|
