پروکینامید - PROCAINAMIDE HCL

	نام فارسى		پروکيناميد
	نام انگليسى		PROCAINAMIDE HCL
	نام تجارى دارو		Procan, Promine, Pronestyl, Rhythmin
	گروه دارويى		ضدآريتمى (دسته IA).
	گروه شيميايى دارو		آنالوگ آميدى پروکائين هيدروکلرايد
	مكانيسم اثر		باعث کاهش تحريک‌پذيرى عضله قلب به محرک‌هاى الکتريکى شده و باعث کندى سرعت هدايت الکتريکى در دهليزها، دسته هيس و بطن‌ها مي‌شود.
	موارد مصرف		PVCs، فيبريلاسيون دهليزي، تاکيکاردى بطني، ديس‌ريتمى دهليزي، تاکيکاردى بطني، تاکيکاردى حمله‌اى دهليزى تا کيکاردى حمله‌اى با ريتم جانکشنال AV
	ميزان مصرف		فيبريلاسيون دهليزى / تاکيکاردى حمله‌اى دهليزي: بالغين: خوراکى ۲۵/۱ـ۱ g و در صورت نياز ۷۵۰mg ديگر نيز داده مي‌شود و اگر پاسخ مناسبى ايجاد نشد، بعداً ۱ـ۵۰۰ mg هر دو ساعت داده مي‌شود تا پاسخ مناسب ايجاد شود؛ دوز نگهدارنده ۵۰mg/kg در دوزهاى منقسم و هر ۶ساعت داده مي‌شود. تاکيکاردى بطني: بالغين: خوراکى ۱gr؛ دوز نگهدارنده ۵۰mg/kg/day و در دوزهاى منقسم و در فواصل ۳ ساعت داده مي‌شود؛ قرص‌هاى پيوسته رهش (Sustained Release)، 500g-1/25g هر ۶ ساعت داده مي‌شود. ساير ديس‌ريتمي‌ها: بالغين: بولوس وريدى۱۰۰mg هر ۵ دقيقه، سپس ۵۰ـ۲۵ mg/min داده مي‌شود و حداکثر تا ۵۰۰mg، سپس انفوزيون وريدى ۶ـ۲ mg/min داده مي‌شود. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، مياستني‌گراويس، بلوک شديد قلبي.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: دستگاه عصبى مرکزي: سردرد، سرگيجه، سردرگمي، جنون، بي‌قراري، تحريک‌پذيري، ضعف. گوارشي: تهوع، استفراغ، بي‌اشتهائي، اسهال، هپاتومگالى (بزرگى کبد). قلبي‌عروقي: هيپوتانسيون، بلوک قلبي، کلاپس قلبي‌عروقي، ايست قلبى. خوني: سندرم لوپوس، آگرانولوسيتوپني، ترومبوسيتوپني، نوتروپني، آنمي‌هموليتيک. پوستي: راش، کهير، ادم، تورم (نادر)، خارش. احتياطات: در حاملگى (در گروه C قرار دارد)، شيردهي، بچه‌ها، بيمارى کليوي، بيمارى کبدي، نارسائى احتقانى قلب (CHF)، ضعف تنفسى بااحتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: ۹۰ـ۷۵%. اوج اثر: عضلانى ۶۰ـ۱۵ دقيقه، خوراکى ۶۰ـ۳۰ دقيقه. مدت اثر: قرص معمولى ۳ ساعت، قرص رتارد ۸ ساعت. انتشار: گسترده، به کبد، طحال، کليه، مغز، قلب، CSF، از جفت رد مي‌شود. متابوليسم: کبدى (به N- استيل پروکائين آميد يا NAPA که شامل ۶۰ـ۳۰ درصد دارو است). دفع: کليوى (نيمه عمر: پروکائين آميد ۳ ساعت. NAPA شش ساعت). تداخلات داروئي: مصرف همزمان داروهاى آنتي‌آريتميک باعث تشديد عوارض توکسيک آن مي‌شوند؛ سايمتيدين باعث افزايش سطح سرمى دارو و متابوليت آن مي‌شود؛ مصرف همزمان داروهاى آنتي‌کولينرژيک باعث تشديد عوارض آنتي‌کولينرژيک مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ مداوم ECG به‌منظور تعيين افزايش قطعات PR يا QRS و در صورت بروز اين حالات سريعاً مصرف دارو را متوقف کنيد؛ به افزايش ضربانات نابه‌جاى بطنى توجه داشته باشيد و بيشترين جائى که به استفاده مجدد از بولوس دارو نياز مي‌باشد همين حالت است. ـ سطوح خونى دارو، که ۱۰ـ۳ mg/ml است. ـ مداوم فشارخون در موارد وجود نوسانات. ـ نسبت I&O، الکتروليت‌هاى (سديم، پتاسيم، کلر). توصيه‌ها: ـ در فرم وريدى پس از رقيق کردن ۱۰۰mg/ml دارو با دکستروزواتر يا آب‌مقطر و به‌منظور تزريق وريدى ۲۰mg يا کمتر از دارو و در مدت يک دقيقه داده مي‌شود؛ مي‌توان ۱ گرم دارو را با ۵۰۰ـ۲۵۰ mL دکستروزواتر رقيق نموده و ۶ـ۲ mg/min داده شود. ـ تزريق عضلانى را در محل عضله دلتوئيد انجام دهيد، آسپيره کنيد تا در داخل رگ تزريق نشود، محل تزريق وريدى را هر ۸ ساعت از لحاظ ارتشاح و نشت خارج عروقى بررسى کنيد. ارزيابى باليني: هيپرترمى بدخيم: تاکي‌پنه، تاکيکاردي، تغييرات فشارخون، افزايش دما. ضربان تنفسي: تعداد، ريتم و صفات مشخصه آن. وضعيت تنفسي: تعداد، ريتم، وريدها، به تضعيف وضعيت تنفسى دقت کنيد. اثرات CNS: گيجي، سردرگمي، جنون، کرختي، تشنج؛ و در صورت بروز اين حالات مصرف دارو را متوقف کنيد. ريه‌ها: رال دوطرفه ممکن است در بيماران با نارسائى احتقانى قلب شنيده شود. افزايش نبض و تعداد تنفس؛ در صورت بروز اين حالات مصرف دارو را متوقف کنيد.