تاریخچه منطقه

منطقه آزاد تجارى - صنعتى چابهار در شهرستان زيباى چابهار که نامش برگرفته از 'چابِهار' است در منتهى‌اليه جنوب شرقى ايران و در کنار آب‌هاى نيلگون درياى عمان، در ۲۵ درجه و ۲۰ دقيقه عرض شمالى و ۶۰ درجه و ۲۷ دقيقه طول شرقى در مشرق خليج چابهار و شمال بندر چابهار در زمينى به وسعت ۱۴ هزار هکتار واقع شده که ۱۰ هزار هکتار آن براى انجام فعاليت‌ەاى صنعتى و ۴ هزار هکتار ديگر نيز براى انجام فعاليت‌هاى بازرگاني، ترانزيتي، توريستى و خدماتى فعاليت‌هاى صنعتى است. اين منطقه براساس مطالعات قبلى انجام شده و بنا به پيشنهاد شوراء عالى معمارى و شهرسازى و به استناد تبصره ۱۹ قانون برنامه اول توسعه اقتصادى و اجتماعى در جلسه مورخ ۸/۳/۷۰ هيئت دولت مورد بررسى قرار گرفت و محدوده آن مشخص و تصويب شد.

همجوارى منطقه آزاد چابهار با دريا و نزديکى به مدار رأس‌السرطان باعث شده است که آب و هواى گرم و معتدل با رطوبت مناسب داشته باشد به نحوى که مى‌توان آن را خنک‌ترين ساحل جنوبى ايران و حتى کشورهاى حاشيه خليج فارس دانست.

افق طراحى و برنامه‌ريزى منطقه آزاد تجارى - صنعتى چابهار به يک دوره ۲۰ سال (۱۳۹۰ - ۱۳۷۱) محدود شده است که از نظر اجرائى به چهار مرحله تقسيم مى‌شود. در مرحله پيش فاز، مقدمات راه‌اندازى موقت منطقه در نظر گرفته شده است، در مرحله اول (۷۵ - ۱۳۷۱) فعاليت‌هاى تجارى و بعضاً صنعتى آغاز شده و زيربناهاى لازم براى توسعه منطقه فراهم مى‌آيد، در مرحله دوم (۸۰ - ۱۳۷۶) کارکردهاى تجاري، صنعتى و توريستى توأم با هم انجام خواهد گرفت و در مرحله سوم (دهه ۱۳۸۰) آثار منطقه‌اي، ملى و بين‌المللى اين فعاليت‌ها گسترش خواهد يافت و مى‌توان آن را دوره رشد و شکوفائى و تنوع فعاليت‌هاى منطقه آزاد چابهار به شمار آورد.