|
|
| |
نام فارسى |
|
پردنيزون |
|
|
| |
نام انگليسى |
|
PREDNISONE |
|
|
| |
نام تجارى دارو |
|
Colisone, Deltasone, Meticorten, Orasone, Panasol, Prednicen-M |
|
|
| |
گروه دارويى |
|
کورتيکواستروئيد |
|
|
| |
گروه شيميايى دارو |
|
گلوکوکورتيکوئيد متوسط‌الاثر |
|
|
| |
مكانيسم اثر |
|
با مهار مهاجرت لکوسيت‌هاى پلي‌مورفونوکلئر و فيبروبلاست‌ها و معکوس کردن افزايش نفوذپذيرى مويرگ‌ها و با تثبيت‌کردن ليزوزوم‌ها، التهاب را کاهش مي‌دهد. |
|
|
| |
موارد مصرف |
|
التهاب شديد، مهار فعاليت ايمني، نئوپلاسم، اسکلروزيس مولتيپل، اختلالات کلاژن، اختلالات درماتولوژي. |
|
|
| |
ميزان مصرف |
|
بالغين: خوراکى ۱۵ـ۵/۲ mg دو الى چهار بار در روز، سپس روزى يک‌بار يا يک روز در ميان، حداکثر دوز روزانه ۲۵0mg/day.
کودکان: روزانه ۱۵/۰ـ۱/۰ mg/kg خوراکى در يک يا چند دوز منقسم.
اسکلروزيس مولتيپل:
بالغين: خوراکى ۲۰۰mg/day به‌مدت يک هفته سپس ۸۰mg يک روز در ميان به‌مدت يک ماه.
موارد منع مصرف: سايکوز، حساسيت مفرط، ترومبوسيتوپنى ايديوپاتيک، گلومرولونفريت حاد، آميبياز، عفونت‌هاى قارچي، بيمارى برونشيل غيرآسمي، بچه‌هاى زير ۲ سال، ايدز، سل. |
|
|
| |
توضيحات دارو |
|
عوارض جانبي:
پوستي: آکنه، ترميم ضعيف زخم، اکيموز، پتشي.
دستگاه عصبى مرکزي: افسردگي، گرگرفتگي، تعريق، سردرد، تغييرات خلقي.
قلبي‌عروقي: افزايش فشارخون، کلاپس گردش خون، ترومبوفلبيت، آمبولي، تاکيکاردي.
خوني: ترومبوسيتوپني.
عضلاني‌اسکلتي: شکستگي، پوکى استخوان ضعيف.
گوارشي: اسهال، تهوع، اتساع شکم، خونريزى گوارشي، افزايش اشتهاء، پانکراتيت.
چشم، گوش، حلق و بيني: عفونت‌هاى قارچي، افزايش فشار داخل چشمي، تاري‌ديد.
احتياطات: در حاملگى (در گروه C قرار دارد)، ديابت شيريت، گلوکوم، پوکى استخوان، اختلالات تشنجي، کوليت‌اولسروز، نارسائى احتقان قلب، مياستني‌گراويس، بيمارى کليوي، ازوفاژيت، زخم پپتيک بااحتياط مصرف شود.
فارماکوکينتيک و تداخلات داروئي:
(جهت اطلاعات بيشتر مراجعه شود به تک‌نگار PREDNISOLONE)
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ پتاسيم، قندخون، گلوکز ادرار در درمان طولاني‌مدت، هيپوکالمى و هيپرگليسمي.
ـ توزين روزانه وزن، اگر بيمار هفته‌اى بيش از ۵ پوند افزايش وزن داشته باشد پزشک را آگاه کنيد.
ـ فشارخون را هر ۴ ساعت بررسى کنيد و تعداد ضربان قلب، اگر درد قفسه سينه رخ داد به پزشک اطلاع دهيد.
ـ نسبت I&O را بررسى کنيد و از نظر کاهش برون‌ده ادرارى و افزايش ادم، هوشيار باشيد.
ـ سطح کورتيزول پلاسما را طى درمان طولاني‌مدت اندازه‌گيرى کنيد (سطح نرمال ۶۳۵ـ۱۳۸ nmol/l واحد SI است، هنگامي‌که در ساعت ۸ صبح اندازه‌گيرى شود).
توصيه‌ها:
ـ پس از تيتر کردن دوز دارو، از پائين‌ترين دوز مؤثر استفاده کنيد.
ـ براى کاهش نشانه‌هاى گوارشى دارو را با غذا يا شير مصرف کنيد.
روش تهيه / تجويز:
ـ در بيمارانى که بيمارى بافت استخوان دارند براى جلوگيرى از شکستگى بايد حرکت و فعاليت‌هاى مريض به کمک يک همراه صورت گيرد.
ارزيابى باليني:
پاسخ‌درماني: بهتر شدن وضعيت تنفسي، کاهش التهاب.
عفونت: افزايش دما و تعداد گلبول‌هاى سفيد حتى بعد از قطع مصرف دارو، دارو ممکن است نشانه‌هاى عفونت را مخفى کند.
کمبود پتاسيم: پارستزي، خستگي، تهوع، استفراغ، افسردگي، پرادراري، ديس‌ريتمي، ضعف.
ادم، افزايش فشارخون، نشانه‌هاى قلبي.
وضعيت رواني: خلق و خو، تغييرات رفتاري، تهاجم.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ بيمار بايد پلاک يا کارت شناسائى استفاده‌کننده از استروئيد را بايد داشته باشد.
ـ اگر پاسخ‌درمانى کاهش پيدا کرده به پزشک اطلاع دهيد ممکن است نياز به تنظيم دوز دارو پيدا شود.
ـ مصرف دارو را به‌طور ناگهانى قطع کنيد چون ممکن است بحران آدرنال ايجاد شود.
ـ از مصرف داروهاى بدون نسخه‌اى چون ساليسيلات، داروهاى ضدسرفه حاوى الکل و فرآورده‌هاى ضدسرماخوردگى اجتناب کنيد، مگر اينکه زير نظر مستقيم پزشک باشد.
ـ درباره نشانه‌هاى کوشينگوئيد با مريض صحبت کنيد.
ـ نشانه‌هاى نارسائى آدرنال: تهوع، بي‌اشتهائي، خستگي، گيجي، تنگي‌نفس، ضعف، درد مفصل.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش: کلسترول، سديم، گلوکز خون، اسيداوريک، کلسيم گلوکز ادرار.
کاهش: کلسيم، پتاسيم، T3, T4، تست جذب ۱۳۱I تيروئيد، OHCSـ۱۷ ادرار KSـ۱۷ و PBI. |
|
|
|
