|
|
| |
نام فارسى |
|
نئوميسين سولفات |
|
|
| |
نام انگليسى |
|
NEOMYCIN SULFATE |
|
|
| |
نام تجارى دارو |
|
Mycifradin, Myciguent, Diacol |
|
|
| |
گروه دارويى |
|
آنتى‌بيوتيک |
|
|
| |
گروه شيميايى دارو |
|
آمينوگليکوزيد. |
|
|
| |
مكانيسم اثر |
|
با اتصال به زير واحد ريبوزومى و ايجاد اشتباه در زنجيره اسيدآمينه در حال ساخت در ساخت پروتئين ايجاد اختلال کرده و باعث مرگ سلولى باکترى مي‌شود. |
|
|
| |
موارد مصرف |
|
عفونت‌هاى سيستميک شديد در دستگاه عصبى مرکزي، تنفسي، گوارشي، مجارى ادرار، چشم، استخوان، پوست و بافت‌هاى نرم حاصل از پسودوموناآئروژينوزا، E.coli، انتروباکتر، P.vulgaris. K.pneumoniae؛ هم‌چنين براى کوماى کبدي، استريل کردن روده قبل از عمل جراحي، اسهال عفونى حاصل از E.coli انتروپاتوژنيک استفاده مي‌شود. |
|
|
| |
ميزان مصرف |
|
عفونت‌هاى سيستميک شديد:
بالغين: تزريق عضلانى ۱۵mg/kg در روز در ۴ دوز منقسم حداکثر تا يک گرم در روز.
کوماى هپاتيک:
بالغين: ۱۲ـ۴ گرم خوراکى در روز در دوزهاى منقسم به‌مدت ۵ تا ۶ روز؛ ۲۰۰ml از محلول %۱ يا ۱۰۰ml از ۲% که به‌مدت ۵/۰ تا يک ساعت در مقعد نگهداشته مي‌شود.
کودکان: ۱۰۰ـ۵۰ mg/kg در روز در دوزهاى منقسم.
استريل کردن روده‌ها قبل از عمل:
بالغين: يک گرم خوراکى هر يک ساعت ۴ دوز، سپس ۱ گرم هر ۴ ساعت در ۵ دوز.
اسهال:
بالغين: ۵۰mg/kg خوراکى در ۴ دوز منقسم براى ۳ـ۲ روز.
کودکان: ۱۰۰ـ۵۰ mg/kg خوراکى در ۴ دوز منقسم براى ۳ـ۲ روز.
موارد منع مصرف: انسداد روده‌اى (مصرف خوراکي)، بيمارى کليوى شديد، حساسيت مفرط. |
|
|
| |
توضيحات دارو |
|
عوارض جانبي:
ادرارى تناسلي: اليگوري، هماچوري، آسيب کليوي، ازوتمي، نارسائى کليوي، مسموميت کليوي.
دستگاه عصبى مرکزي: منگي، افسردگي، بي‌حسي، ترمور، تشنج، پرش عضلاني، مسموميت عصبي.
چشم، گوش، حلق و بيني: سميت گوش، کري، اختلال بينائي.
خوني: اگرانولوسيتوز، ترومبوسيتوپني، لکوپني، ائوزينوفيلي، کم‌خوني.
گوارشي: تهوع، استفراغ، بي‌اشتهائي، افزايش AST, ALT, بيليروبين، هپاتومگالي، نکروز کبدي، اسپلنومگالي.
قلبي‌عروقي: کاهش فشارخون، ميوکارديت.
پوستي: راش، سوزش، کهير، حساسيت به نور، درماتيت.
احتياطات: در نوزادان، بيمارى کليوى خفيف، حاملگى (در گروه C قرار دارد)، نقايص شنوائي، شيردهي، مياستني‌گراويس بااحتياط مصرف شود.
فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: ۳۰% در بزرگسالان، ۱۰% در نوزادان. اوج اثر: ۴ـ۱ ساعت. دفع: از راه مدفوع (نيمه عمر ۳ ساعت).
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ وزن قبل از شروع درمان، تعيين دوز معمولاً براساس وزن ايده‌آل صورت مي‌گيرد اما مي‌توان براساس وزن واقعى آن را محاسبه کرد.
ـ نسبت I&O، تجزيه ادرار روزانه براى پروتئين اوري، سلول، سيلندر؛ تغييرات ناگهانى در برون‌ده ادرارى را گزارش کنيد.
ـ pH ادرارى در صورتي‌که دارو در UTI مصرف مي‌شود؛ ادرار بايد قليائى شود.
توصيه‌ها:
ـ تزريق عضلانى در عضلات حجيم، محل‌هاى تزريق را تغيير دهيد.
ـ فاصله بين دوزها براى حفظ سطح خونى بايد حفظ شود.
ـ قليائى کردن ادرار در صورتي‌که در عفونت ادرارى مصرف مي‌شود زيرا اثر دارو در محيط قليائى بيشتر است.
روش تهيه / تجويز:
ـ مايعات کافى در حد ۳ـ۲ ليتر در روز مصرف شود مگر آنکه ممنوع باشد، اين کار براى جلوگيرى از تحريک لوله‌اى صورت مي‌گيرد.
ـ در صورت اختلال تعادل، کمک در حرکت بيمار و ديگر اقدامات حفاظتي.
ارزيابى باليني:
پاسخ‌درماني: برطرف شدن تب، بهبودى زخم‌هاى درناژکننده کشت و رنگ‌آميزى منفى بعد از درمان.
اختلال کليوى با جمع‌آورى ادرار براى کليرانس کراتينين، BUN، کراتينين سرم، در صورت اختلال کليوى دوز پائين بايد مصرف شود (ml/min 80> کليرانس کراتينين.
بررسى کرى با آزمايشات شنوائي‌سنجي، صداى زنگ و غرش، سرگيجه؛ شنوائى را قبل، بعد و در طول درمان بررسى کنيد.
دهيدراتاسيون: وزن مخصوص بالا، کاهش تورگور پوستي، خشکى غشاهاى مخاطي، ادرار تيره‌رنگ.
رشد بيش از حد عفونت: افزايش درجه حرارت، بي‌حالي، قرمزي، درد، تورم، خارش اطراف مقعد، اسهال، استوماتيت، تغيير در سرفه و خلط.
کشت و رنگ‌آميزى در شروع عفونت براى تعيين ارگانيسم عفوني.
اختلال عملکرد و ستيبولي: تهوع، استفراغ، سرگيجه، سردرد، در صورت شديد بودن مصرف دارو بايد قطع شود.
محل تزريق از نظر قرمزي، آبسه؛ کمپرس آب‌گرم در محل تزريق.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ گزارش کردن سردرد، سرگيجه، علائم رشد بيش از حدعفونت، اختلال کليوي.
ـ گزارش کردن از دست دادن شنوائى صداى زنگ و غرش در گوش‌ها يا احساس پرى در سر.
درمان مصرف بيش از حد دارو: همودياليز، کنترل سطح خونى دارو. |
|
|
|
