يکى از شايعترين بيمارىهاى مقاربتى سوزاک است که بهعلت باکترى 'نيسريا گونورهآ' ايجاد مىشود و به غشاء مخاطى دستگاه تناسلي، مقعد و دهان حمله مىکند.
|
|
شايعترين علامت سوزاک حاد در مردان درد، سوزش، و تمايل شديد به دفع ادرار و تکرر ادرار همراه با ترشح زرد رنگ از آلت تناسبى است. اين علائم از ۲ تا ۱۴ روز بعد از مواجهه با عفونت ايجاد مىشوند.
|
|
|
|
اين علائم در زنان خفيفتر هستند و شامل سوزش و گاهى تکرر ادرار و ترشحات مهبلى زرد رنگ است. اين علائم معمولاً ۷ تا ۲۱ روز بعد از تماس ايجاد مىشوند. زنانى که تحت درمان قرار نگيرند اغلب به حامل بيمارى تبديل مىشوند که در اين شرايط براى شريک جنسى مرد خود بهعنوان ناقل عفونت عمل مىکنند ولى خود آنها کاملاً بدون علامت هستند. اين زنان وقتى توسط شريک جنسى اخير خود مسئول انتقال عفونت شناخته مىشوند تعجب مىکنند و عصبانى مىشوند.
|
|
|
عفونت پروستات يا بيضهها در مردان، و درد شکمى حاد و عفونت (بيمارى التهابى لگن) در زنان. در صورت تأثير نامطلوب عفونت بر لولههاى رحمي، گاهى نابارورى بروز مىکند. ساير عوارض عبارتند از: التهاب حاد مفصلى و يک بيمارى عمومى که شامل تب، خستگى زياد، و ضايعات پوستى است. عفونت حلق و مقعد اغلب در اثر فعاليتهاى جنسى دهانى تناسلى و مقعدى تناسلى با يک شريک جنسى مبتلا به عفونت، ايجاد مىشود. اين عفونتها ممکن است باعث گلودرد حاد يا درد و ترشح از مقعد شوند يا ممکن است کاملاً بدون علامت باشند. تشخيص از طريق شناسائى باکترى نيسريا گونورهآ توسط ميکروسکوپ يا کشت ترشحات نمونهبردارى شده، داده مىشود.
|
|
|
سوزاک غيرمقاوم نسبتاً به راحتى توسط يکى از روشهاى درمانى زير مداوا مىشود:
|
|
۱. پنىسيلين پروکائين محلول در آب (۸/۴ ميليون واحد) از طريق داخل عضلانى تجويز مىشود (تقيم و در دو طرف تزريق مىشود) و همزمان با آن داروى پروبنسيد خوراکى براى طولانى کردن تأثير پنىسيلين داده مىشود.
|
|
۲. آمپىسيلين (۵/۳ گرم) يا آموکسىسيلين (۳ گرم) از طريق خوراکى همزمان با پروبنسيد داده مىشود.
|
|
۳. تتراسيکلين (۵۰۰ ميلىگرم) خوراکى چهار بار در روز به مدت ۵ روز.
|
|
براى موارد مشکوک به عفونت مقعد پنىسيلين داخل عضلان ارجح است. براى موارد مشکوک به عفونت حلق بايد از آمپىسيلين پرهيز کرد. مردان براى جستجوى وجود ترشح از پيشابراه نبايد آلت خود را فشار دهند، زيرا اين عمل باکترىها را به طرف پروستات و بيضهها مىراند و خطر بروز التهاب پروستات و احتمالاً التهاب اپيديدم را ايجاد مىکند. تا تأييد بهبود يافتن بيمار توسط پزشک بايد از کليهٔ فعاليتهاى جنسى خوددارى کرد.
|
|
يک هفته بعد از درمان اوليه بايد براى تأييد بهبودى کشت تهيه شود. در صورت تداوم بيمارى نمونههاى کشت تهيه شده بايد از نظر مقاومت نسبت به آنتىبيوتيک آزمايش شوند، اگرچه اکثر عدم موفقيتهاى درمانى در اثر عفونت محدد (اغلب از همان شريک جنسىاى که عفونت اوليه را ايجاد کرده است) بروز مىکند. تداوم ترشح ممکن است در اثر عفونت کلاميدديا که نسبت به پنىسيلين مقاوم است و همزمان با سوزاک سرايت کرده است، نيز ايجاد شود.
|
|
بايد با کليهٔ شريکهاى جنسى اخير بيمار تماس گرفته و به آنها اطلاع داده شده که آنها نيز نياز به درمان دارند (شريکهاى جنسى در صورت بروز يا عدم بروز علائم درمان مىشوند). تقريباً سه ماه بعد از درمان، آزمايشى از نظر بيمارى سيفليس بايد توسط پزشک انجام شود تا امکان ايجاد همزمان اين عفونت که بهطور کافى از طريق مداواى سوزاک درمان نشده است، مشخص شود.
|