عفونت‌های دهان و صورت

عفونت‌هاى دهان و صورت

ژنژيوواستوماتيت و فارنژيت شايع‌ترين تظاهرات بالينى اولين اپيزود عفونت با HSV-1 هستند و بيشترين شيوع را در ميان اطفال و نوجوانان دارند. علائم و نشانه‌هاى بالينى شامل تب، بى‌حالي، ميالژي، ناتوانى در تغذيه، تحريک‌پذيري، و آدنوپاتى گردنى هستند که ممکن است ۱۴-۳ روز ادامه يابند. ضايعات ممکن است کام‌هاى سخت و نرم، لثه، زبان، لب و مناطقى از صورت را درگير کند. فعال شدن ويروس ممکن است باعث ترشح بدون علامت ويروس در بزاق شود يا زخم مخاطى در داخل دهان يا زخم هرپس در حاشيه ورميليون لب يا پوست خارجى صورت ايجاد نمايد. در افراد مبتلا به ضعف ايمنى (مثلاً مبتلايان به ايدز) ممکن است موکوسيت شديد ناشى از HSV ايجاد شود. در بيمارانى که اگزما دراند ممکن است ضايعات شديد دهان و صورت (اگزما هرپتيکوم) ايجاد شود که گاهى به احشاء هم انتشار مى‌يابد. اخيراً HSV-1 را به‌عنوان يکى از عوامل فلج بل مطرح کرده‌اند. بعضى از شواهد نشان مى‌دهند که عفونت ناشى از HSV عامل مستعدکننده در تقريباً ۷۵ درصد از موارد اريتم مولتى‌فرم است.

عفونت‌هاى رکتال و پرى‌آنال

عفونت‌هاى رکتال و پرى‌آنال HSV-1 و HSV-2 مى‌توانند باعث عفونت‌هاى علامت‌دار يا بدون علامت ناحيه رکتال و پرى‌آنال شوند. علائم پروکتيت ناشى از HSV، درد آنورکتال، ترشح، زورپيچ و يوبست به همراه ضايعات زخمى‌شونده ۱۰ سانتى‌متر انتهائى مخاط رکتوم هستند. پروکتيت ناشى از HSV معمولاً با نزديکى از راه مقعد مرتبط است؛ اما دفع تحت بالينى ويروس از ناحيه پرى‌آنال مى‌تواند در افرادى به‌وجود آيد که هيچ سابقه‌اى از نزديکى از راه مقعد نمى‌دهند.

عقربک هرپسى (Herpetic Whitlow)

نشانه‌هاى بالينى عقربک هرپسى (عفونت HSV انگشت) شروع ناگهانى ادم، اريتم و تندرنس موضعى انگشت آلوده پس از تلقيح مستقيم است. ضايعات وزيکولر يا پوستولر، تب و لنفادنيت باعث مى‌شوند که اين عفونت از نظر بالينى غير قابل افتراق با عفونت چرکى باشد. دبريدمان جراحى مى‌تواند اوضاع را وخيم‌تر سازد.

هرپس گلادياتورها

هرپس گلادياتورها (Herpes Gladiatorum) عفونت‌هاى جلدى مخاطى HSV در توراکس، گوش، صورت و دست‌ها در ميان کشتى‌گيران گزارش شده است.

عفونت‌هاى هرپسى چشم

عفونت ناشى از HSV شايع‌ترين علت کورى قرنيه‌اى در ايالات متحده است. کراتيت هرپسى با شروع حاد درد، تارى ديد، کموزيس، کنژنکتيويت، و وضايعات مشخص دندريتيک در قرنيه خود را نشان مى‌دهد. کوريورتينيت در نوزادان يا بيماران آلوده به HSV اتفاق مى‌افتد و معمولاً تظاهرى از عفونت منتشر است. رتينيت نکروزان حاد يکى از تظاهرات نادر ولى خطرناک عفونت ناشى از HSV يا ويروس واريسال زوستر مى‌باشد.

عفونت‌هاى سيستم عصبى محيطى يا مرکز

عفونت‌هاى سيستم عصبى محيطى يا مرکزى HSV شايع‌ترين عامل آنسفاليت حاد ويروسى اسپوراديک در ايالات متحده است که ۲۰-۱۰ درصد از موارد را ايجاد مى‌کند. بيش از ۹۵ درصد از موارد را HSV-1 به‌وجود مى‌آورد که اوج بروز آن بين ۳۰-۵ سالگى و بالاتر از ۵۰ سال است. تظاهرات بالينى شروع حاد تب و علائم موضعى عصبى (به‌ويژه از لوب تمپورال) مى‌باشند. بيوپسى مغغز اين عفونت را تشخيص مى‌دهد؛ حساس‌ترين روش غير تهاجمى در ابتداى بيمارى کشف DNA ويروس در CSF با کمک PCR است. در صورت شک به تشخيص، درمان با آسيکلووير وريدى شروع مى‌شود. مننژيت ناشى از HSV که معمولاً در عفونت اوليه تناسلى ناشى از HSV ديده مى‌شود، خود محدودشونده است و با سردرد، تب، فتوفوبى خفيف و بدون عارضه عصبى خود را نشان مى‌دهد. اختلال عملکرد سيستم عصبى خودکار به‌ويژه در ناحيه ساکرال، با عفونت‌هاى ناشى از HSV و VZV همراه هستند. نشانه‌هاى آن‌را بى‌حسي، گزگز سرين و نواحى پرى‌آنال، احتباس ادراري، يبوست، پلئوسيتوز CSF و (در مردان) ناتوانى جنسى تشکيل مى‌دهند؛ اين نشانه‌ها به آهستگى طى چند روز تا چند هفته از بين مى‌روند. در موارد نادر عفونت ناشى از HSV با ميليت عرضى همراه بوده است که با فلج سريعاً پيشرونده و قرينه اندام تحتانى يا سندرم گيلن‌باره تظاهر مى‌کند. درگيرى سيستم اعصاب محيطى به‌صورت فلج بل و پلى‌نوريت جمجمه‌اى است که ناشى از فعال شدن مجدد عفونت HSV-1 هستند.

عفونت‌هاى احشائى

عفونت‌هاى احشائى ناشى از HSV به‌طور شايع چندين ارگان را درگير مى‌کند و معمولاً از ويرمى ناشى مى‌شود. ازوفاژيت HSV به‌صورت ادينوفاژي، ديسفاژي، درد زير استرنوم، کاهش وزن و چندين زخم بيضى‌شکل در زمينه اريتماتو با يا بدون لکه‌هاى سفيد از غشاء کاذب تظاهر مى‌کند. به‌طور فراوان، انتهاى مرى درگير مى‌شود. تشخيص فقط با بيوپسى از طريق آندوسکوپى به‌همراه سيتولوژى و کشت مى‌تواند صورت گيرد. پنومونيت ناشى از HSV عمدتاً در موارد ضعف شديد ايمنى ديده مى‌شود. پنومونيت نکروزان موضعى در اثر گسترش تراکئوبرونشيت به‌وجود مى‌آيد. انتشار خونى بيمارى پوستى مخاطى باعث پنومونيت بينابينى دو طرفه مى‌شود. ميزان مرگ و مير در پنومونى HSV بدون درمان در مبتلايان به ضعف ايمنى بالا (بيش از ۸۰ درصد) است. HSV از علل ناشايع هپاتيت مى‌باشد که به‌صورت تب، افزايش ناگهانى سطح سرمى بيلى‌روبين و آمينوترانسفرازها و لکوپنى تظاهر مى‌کند. DIC ممکن است اتفاق بيفتد. از ديگر تظاهرات نادر HSV منتشر مى‌توان آرتريت تک مفصلي، نکروز آدرنال، ترومبوسيتوپنى ايديوپاتيک و گلومرولونفريت را نام برد. در بيماران مبتلا به ضعف ايمنى محل‌هاى نادر درگيرى غدد فوق کليه، پانکراس، روده‌هاى کوچک و بزرگ و مغز استخوان هستند.

عفونت‌هاى نوزادى

بيشترين فراوانى عفونت‌هاى CNS و / يا احشائى ناشى از HSV در نوازادن زير ۶ هفته ديده مى‌شود. ميزان کلى مرگ و در اثر هرپس نوزادى بدون درمان ۶۵ درصد است. عفونت‌هاى نوزادى HSV تقريباً هميشه از تماس با ترشحات آلوده مجارى تناسلى در حين زايمان ناشى مى‌شوند؛ ۷۰ درصد موارد را HSV-2 ايجاد مى‌کند.