عفونت در نوزادان و کودکان خردسال، عفونت در اين گروه عموماً بدون علامت است يا اينکه به‌صورت فارنژيت خفيف با يا بدون تونسيليت تظاهر مى‌يابند.
مونونوکلئوز عفونى
مونونوکلئوز عفونى دوره کمون IM، چهار تا شش هفته است. علائم پرودرومال بيمارى بى‌حالي، خستگى و ميالژى هستند و غالباً چند روز قبل از شروع فارنژيت، تب و لنفادنوپاتى ايجاد مى‌شوند، علائم و نشانه‌هاى شايع و فراوانى آنها در جدول (علائم و نشانه‌هاى مونونوکلئوز عفوني) آورده شده است. پس از تجويز آمپى‌سيلين در اکثر بيماران مبتلا به IM، بثورات خارش‌دار ماکولوپاپولرى ايجاد مى‌شود که البته نشانه آلرژى به پنى‌سيلين در آينده نيست. علائم معمولاً ۴-۲ هفته طول مى‌کشند اما بى‌حالى و اشکال در تمرکز ممکن است ماه‌ها باقى بماند. اين بيمارى عوارض چندانى ندارد اما ممکن است مهم باشند از جمله آنمى‌هموليتيک اتوايمون، ترومبوسيتوپني، گرانولوسيتوپني، پارگى طحال، فلج اعصاب کرانيال، آنسفاليت، هپاتيت، پريکارديت، ميوکارديت، اسپاسم شريان‌هاى کرونري، و انسداد مجارى هوائى در اثر آدنوپاتى‌هاى حلق يا اطراف تراشه.
جدول علائم و نشانه‌هاى مونونوکلئوز عفونى
تظاهرات
ميانگين درصد بيماران (محدود بيماران)
علائم
گلودرد
(۸۷-۵۰) ۷۵
بى‌حالى
(۷۶-۴۲) ۴۷
سردرد
(۶۷-۲۲) ۳۸
درد شکم، تهوع، يا استفراغ
(۲۵-۵) ۱۷
لرز
(۱۱-۹) ۱۰
نشانه‌ها
لنفادنوپاتى
(۱۰۰-۸۳) ۹۵
تب
(۱۰۰-۶۰) ۹۳
فارنژيت يا تونسيليت
(۹۰-۶۸) ۸۲
اسپلنومگالى
(۶۴-۴۳) ۵۱
هپاتومگالى
(۱۵-۶) ۱۱
راش
(۲۵-۰) ۱۰
ادم دور چشم
(۳۴-۲) ۱۳
انانتم کم
(۱۳-۳) ۷
زردى
(۱۰-۲) ۵
ساير بيمارى‌هاى مرتبط با عفونت EBV
بيمارى لنفوپروليفراتيو مرتبط با EBV در بيمارانى اتفاق مى‌افتد که به اختلال مادرزادى يا اکتسابى ايمنى مبتلا هستند مثل مبتلايان به ايدز، اختلال ايمنى ترکيبى شديد، و بيماران پيوندي. بيماران با تب و لنفادنوپاتى يا علائم گوارشى مراجعه مى‌کنند. سدرم لنفوپروليفراتيو وابسته به X (سندرم دونکان) Duncan's Syndrome اختلالى در پاسخ‌دهى سيستم ايمنى به EBV است و باعث عفونت شديد EBV در پسران جوان مى‌شود. لکوپلاکى مومانند دهان که يک تظاهر زود هنگام در بيماران HIV مثبت است و با ضايعات سفد رنگ، برجسته و شياردار روى زبان مشخص مى‌شود، در اثر EBV به‌وجود مى‌آيد. نوعى عفونت مزمن و نادر ناشى از EBV (به غير از سندرم خستگى مزمن) با درگيرى چندين عضو از جمله هپاتواسپلنومگالي، لنفادنوپاتي، و پنومونيت، يوئيت، يا بيمارى‌هاى نورولوژيک مشخص مى‌شود.
بدخيمى‌هاى مرتبط با EBV
قبلاً مشخص شده بود که EBV با ۹۰ درصد از لنفوم بورکيت‌هاى آفريقائى ارتباط دارد. امروزه اين ارتباط با لنفوم بورکيت آمريکائى (۱۵ درصد از موارد)، کارسينوم آناپلاستيک نازوفارنکس، و لنفوم سلول B به‌ويژه در ضعف ايمنى‌هاى ناشى از پيوند آلوگرافت اعضاء و ايدز نيز مشخص شده است.
