در مدح سلطان سلیمان شاه

ملکا مملکت به کام تو باد		ملک هم نام تو به نام تو باد
ساحت آسمان زمین تو گشت		خواجه‌ی اختران غلام تو باد
حشمت از حشمت تو محتشم است		همه حشمت ز احتشام تو باد
هرچه قائم به ذات جز اول		همه را قوت از قوام تو باد
مشرق آفتاب ملت و ملک		شرف قصر و طرف بام تو باد
روز می خوردن تو بدر و هلال		خوان نقل تو باد و جام تو باد
تیر چون تیر در هوای تو راست		طرفه چون طرف بر ستام تو باد
اشهب روز و ادهم شب را		پیشه خاییدن لگام تو باد
گرهی کان قضا بنگشاید		سخره‌ی دست اهتمام تو باد
زرهی کان قدر نفرساید		خرقه‌ی تیر انتقام تو باد
هرچه در تخته‌ی ازل سریست		همه در دفتر و کلام تو باد
هرچه در حربه‌ی اجل قهریست		همه در قبضه‌ی حسام تو باد
ای چو عنقا ز دام دهر برون		شیر گردون شکار دام تو باد
وی چو کیوان زکام خصم بری		اوج کیوان به زیر کام تو باد
از پی آنکه تا نگردد کند		نصل تقدیر در سهام تو باد
وز پی آنکه تا نگیرد زنگ		تیغ مریخ در نیام تو باد
چشم ایام بر اشارت تست		گوش افلاک بر پیام تو باد
در جهان گر مقیم نیست مقام		ذروه‌ی قدر تو مقام تو باد
ور حطام زمانه باقی نیست		نعمت فضل تو حطام تو باد
تا که فرجام صبح شام بود		صبح بدخواه تو چو شام تو باد
در همه کاری از وقار و ثبات		پخته‌ی روزگار خام تو باد