محل احداث جایگاه

محل احداث جايگاه بايد: خشک، نفوذناپذير و بلندتر از سطح همجوار باشد.

محلى که نفوذپذير بوده و در معرض سيل و آب جارى و باطلاقى باشد مناسب براى احداث جايگاه نيست. در صورت اجبارى بودن احداث جايگاه در يک محيط نامناسب و مرطوب، سطح آن بايد بلندتر از سطوح اطراف بوده و کانال‌هاى زهکشى در کف و در محل اطراف جايگاه تعبيه شود.

ساختمان‌ها و تأسيسات جانبى جايگاه نبايد ممانعتى در ورود و خروج به جايگاه و جريان هوا و روشنائى ايجاد نمايند. درب ورودى جايگاه بايد خلاف جهت بادهاى حاکم در منطقه باشد و روشنائى لازم با ايجاد در پنجره‌ها فراهم شده و در تابستان نيز مانع از بالا رفتن دماى داخل جايگاه شوند. در مناطق معتدل درها و پنجره‌ها رو به سمت شرق تعبيه مى‌شوند. در چنين حالتى هواى درون جايگاه در مقابل وزش بادهاى سرد شمالى زمستان حفظ شده و در تابستان در معرض گرماى نيم‌‌روز قرار نمى‌گيرد.

جبهه جلوئى جايگاه نيز در مناطق که زمستان آن داراى بادهاى تند شرقى مى‌باشد، بايد رو به جنوب و يا غرب باشد.

در دامدارى‌ها و در ايستگاه‌ها و مراکز پرورش اسب نر (سيلمي) و مؤسسات پرورش اسب و به‌ويژه در مراکزى که عمده فعاليت آنها نگهدارى سيلمى و کشش مى‌‌باشد محل کشش و پادوک حتماً بايد مورد توجه قرار گيرد.

همچنانکه ساختمان و بافت جايگاه نسبت به شرايط محيط تغيير مى‌کند در ارتباط با ارزش اسب و توجهى که به آن مى‌شود نيز تغييرناپذير مى‌باشد.

در دامدارى‌هاى بزرگ، در پادگان‌هاى نظامى (سواره نظام) و در مراکز پرورشى و مراکز کشش اسب بايد جايگاه‌هاى ويژه‌اى وجود داشته باشند. جايگاه اسب در محيط روستا و در دامدارى‌هاى کوچک و در تأسيسات ديگر که براى مقاصد ديگر تأسيس شده‌اند بايد در کنار اصطبل گاو يا توأم با آن احداث شود.