کلسترول بالای خون

کلسترول بالاى خون مانند فشارخون بالا يک عارضهٔ بى‌‌سرو صدا (بدون علامت) است که اولين بار با آزمايش خون به آن پى مى‌بريد. چربى‌هاى عمده‌اى که در خون يافت مى‌شوند دو نوع هستند: کلسترول‌ها و ترى‌گليسيريدها. از بين اينها کلسترول مهم‌ترين عامل خطر در بيمارى شريان کرونرى و سکتهٔ مغزى است.

کلسترول آزادانه در خون جريان ندارد بلکه در مولکول‌هاى بزرگ پروتئينى به‌نام ليپوپروتئين‌ها بسته‌بندى شده است که کلسترول را به‌داخل يا خارج کبد يا بافت‌هاى چربى بدن منتقل مى‌کنند. اکثر کلسترول در ليپوپروتئين کم چگالى (LDL) قرار دارد. به‌طور طبيعى ليپوپروتئين کم‌چگالى (LDL) توسط کبد از خون برداشت مى‌شود. با وجود اين وقتى LDL در جريان خون زياد يا عملکرد کبد مختل باشد، بخشى از LDL توسط سلول‌هاى خاص ديوارهٔ شريا‌ن‌ها برداشت مى‌شود و به اين ترتيب به تشکيل توده‌هاى آترواسکلروزى در آنها کمک مى‌کند. به همين دليل LDL 'کلسترول نامطلوب' خوانده مى‌شود.

کلسترول در ليپوپروتئين‌هاى با چگالى زياد (HDL) نيز وجود دارد. HDL 'کلسترول مطلوب' خوانده مى‌شود زيرا به برداشت کلسترول از خون کمک مى‌کند. غلظت HDL خون با خطر بيمارى شريان کرونرى نسبت معکوس دارد. بنابراين در صورتى‌که کلسترول کلى خون شما بالا است پزشک احتمالاً اندازه‌گيرى LDL و HDL را درخواست خواهد کرد تا ميزان خطر بيمارى عروق کرونرى قلب را در شما تعيين کند.

ميزان کلسترول طبيعى خون چقدر است؟ چون ميزان کلسترول با بالا رفتن سن افزايش مى‌يابد گفته مى‌شد که مقادير بيشتر از ۱۸۰ ميلى‌گرم در دسى‌ليتر (دسى‌ليتر معادل يک دهم ليتر يا ۱۰۰ ميلى‌ليتر است) به‌علاوهٔ سال‌هاى عمر بايد غيرطبيعى تلقى شود. اخيراً مشخص شده است که افزايش کلسترول با بالا رفتن سن، به تنهائى قلبى ندارند حد بالاى کلسترول ۲۴۰ ميلى‌گرم در دسى‌ليتر در نظر گرفته مى‌شود. اگر عوامل خطر ديگرى مثل فشارخون بالا، بيمارى قلبى شايع در خانواده، يا چاقى در صورت سيگار کشيدن، براى بروز بيمارى قلبى در شما وجود دارد، مؤسسهٔ ملى بهداشت حداکثر ميزان کلسترول را ۲۰۰ ميلى‌گرم در دسى‌ليتر باشد نيز به‌عنوان عامل خطر مؤثر در بيمارى عروق کرونرى قلب تلقى مى‌شود.