من و تو دوش شب بیدار بودیم

من و تو دوش شب بیدار بودیم		همه خفتند و ما بر کار بودیم
حریف غمزه غماز گشتیم		به پیش طره طرار بودیم
بیا تا ظاهر و پیدا بگوییم		که با عشق نهانی یار بودیم
اگر چه پیش و پس آن جا نگنجد		به پیش صانع جبار بودیم
عجب نبود اگر ما را ندیدند		که ما در مخزن اسرار بودیم
بیاوردیم درها ارمغانی		که یعنی ما به دریابار بودیم