| تمام انسان‌ها وقتى با يک مرحله گذرا و تحولى در زندگى خود مواجه مى‌شوند دچار استرس مى‌شوند. بچه‌هائى که انگشت مى‌مکند، در اين مواقع بر شدت مکيدن خود مى‌افزايند. مواقع به نسبت دشوار بايد براى کودک شناسائى شود. به‌ويژه بايد به سن و سال کودک توجه گردد.
|
|
|
|
|
|
| هيچ خانواده‌اى نيست که مواقعى در آن استرس‌هاى شديد بروز نکند. وقتى خانواده شما تحت شرايط دشوار قرار مى‌گيرد به کودکان خود اجازه بدهيد که با خيال راحت انگشت بمکد. در واقع، مداخله در اين مقطع، مشکل او را وخيم‌تر مى‌کند. گرچه، هر خانواده‌اى براى خود منحصر به فرد است، اما شرايط و موقعيت‌هائى هست که ممکن است براى همه خانواده‌ها صورت خارجى پيدا کند.
|
|
|
|
| براى کودک در هر سن و سالى که باشد، قبول اينکه پدر و مادر او از هم جدا شوند دردناک و هول‌انگيز است. از آن گذشته بيسيارى از بچه‌ها احساس مى‌کنند که آنها مسئول جدا شدن پدر و مادر خود از يکديگر هستند هر چند که پدر و مادرشان به آنها اطمينان بدهند که تقصيرى به گردن آنها نيست. بچه‌هاى عاشق هر دو، پدر و مادر خود هستند و تصور اينکه آنها بخواهند از يکديگر جدا شوند براى آنها دردناک است. اما وقتى کودک مى‌تواند خود را با شرايط جديد وقف دهد. تلاش پدر و مادر براى ترک عادت او مؤثر واقع مى‌شود.
|
|
|
|
| پدر و مادر هر اندازه تلاش کنند فرزند آنها نسبت به تولد کودک جديد حسادت مى‌ورزد. کودک بزرگ‌تر نمى‌تواند خود او را در کنار ببيند. در اين مورد، به‌خصوص چند هفته نخست، اهميت ويژه‌اى دارد. اين امر، به‌ويژه در مورد ورود نخستين خواهر و برادر، بيشتر صدق مى‌کند.
|
|
| گاه پدر و مادر به اشتباه زمانى که کودک تازه تولد يافته به خانه مى‌آيد سعى مى‌کنند مانع انگشت مکيدن فرزند اول آنها شود. اين کاملاً اشتباه است. شش ماه و يا بيشتر طول مى‌کشد تا کودک بتواند خود را با شرايط جديد وفق دهد.
|
|
|
اسباب‌کشى به منزل جديد يا رفتن به مدرسه ديگر
|
|
| اسباب‌کشى براى همه افراد خانواده استرس‌آميز است. پدر و مادر بايد به جزئيات اسباب‌کشى توجه کنند. مستقر شدن در خانه جديد هم دردسرهاى خود را دارد. اسباب‌کشى براى بچه‌ها هم اغلب ناراحت‌کننده است زيرا با تغيير محل زندگى، آنها مجبور مى‌شوند از دوستان خود فاصله بگيرند و به مدرسه جديد بروند.
|
|
| رفتن به يک مهدکودک يا مدرسه جديد و يا حتى وارد کودکستان شدن مى‌تواند توليد استرس کند. اگر سه ماه قبل از اينکه کودک به مدرسه برود به مسئله انگشت مکيدن او توجه نکرده‌ايد بهتر است مدتى صبر کنيد تا کودک شما در مدرسه به اصطلاح جا بيفتد و با محيط آن آشنا شود.
|
|
|
تغيير برنامه‌هاى پدر و مادر يا تغيير شرايط
|
|
| اگر پدر و مادر يا هر دوى آنها سفرى را تدارک ديده‌اند و يا اگر يکى يا هر دو آنها تغيير شغل داده‌اند برنامه روزانه آنها تغييرات فاحشى خواهد کرد. در اين زمان بهتر است به مکيدن انگشت توجه نشود. بهتر است اين اقدام به زمان موکول شود که کودک خود را با شرايط تطبيق داده باشد. به‌خصوص اگر تغييرات شخصى ايجاد شده، تغييراتى از قبيل بيمارى، مرگ يکى از اعضاء خانواده و... باشد، اين قاعده بايد رعايت گردد.
|
|
|
مسافرت با اتومبيل، رفتن به مرخصى و تعطيلات سالانه
|
|
| اغلب بچه‌هائى که انگشت مى‌مکند، اين عادت آنها در اتومبيل بيشتر مى‌شود. اين اقدام گاه به‌دليل ملالت و کسالت است و گاهى نيز حرکت اتومبيل توليد خواب‌آلودگى مى‌کند و همين مکيدن انگشت را افزايش مى‌دهد. به‌خصوص در مسافرت‌هاى طولانى بايد به اين مطلب توجه بيشترى بکنيد.
|
|
|
|
| موقعيت‌هاى بسيار متفاوتى روى انگشت مکيدن فرزند شما تأثير مى‌گذارد. مى‌توانيد با دقت به اين موقعيت‌ها از ميزان مکيدن انگشت فرزند خود بکاهيد.
|
|
|
|
| ارتباط زيادى ميان خواب و مکيدن انگشت وجود دارد. اگر براى به رختخواب بردن کودک خود با مشکل زياد روبه‌رو هستيد و يا اگر کودک شما با کم‌خوابى روبه‌رو است و شب‌ها مرتب از خواب بيدار مى‌شود بايد قبل از اينکه مسئله مکيدن انگشت را حل کنيد، اين مشکلات او را برطرف نمائيد.
|
|
|
|
| با آنکه تعطيلات، اغلب، روزهائى شاد هستند، هيجان و خستگى ناشى از اين روزها مى‌تواند سببى باشد تا فرزند شما انگشت بمکد. پدر و مادر هم ممکن است تحت‌تأثير تدارک براى تعطيلى، استرس‌زده شوند. از اين‌رو سعى کنيد در موقعيت‌هائى که با تعطيلات همراه است مانع انگشت مکيدن فرزند خود نشويد.
|
|
|
ساير کسانى که انگشت مى‌مکند و با فرزند شما در تماس هستند
|
|
| وقتى فرزند شما با کودکان ديگرى که انگشت مى‌مکند در تماس باشد، جلوگيرى از انگشت مکيدن او دشوارتر مى‌شود. اگر اين مطلب در مورد کودک شما صدق مى‌کند، سعى کنيد چندين روز ميان او و دوستانى که انگشت مى‌مکند، فاصله بيندازيد. هر چه فاصله زمانى تماس او با بچه‌هائى که انگشت مى‌مکند بيشتر باشد، امکان ترک اين عادت بيشتر مى‌شود.
|
