کتواسیدوز دیابتی و کومای هیپراسمولار

کتواسيدوز ديابتى (DKA) و حالت‌هاى هيپراسمولار غير کتوتيک (NKHS) عوارض حاد ديابت مليتوس (DM) مى‌باشند. DKA در ابتدا در بيماران دچار DM نوع يک و NKHS در بيماران دچار DM نوع ۲ ديده مى‌شود. هر دو اختلال همراه با کمبود انسولين مطلق يا نسبي، کاهش حجم، و تغيير حالت مغزى مى‌باشند. مشابهت‌ها و فرق‌‌هاى متابوليک در DKA و NKHS در جدول (مقادير آزمايشگاهى در کتواسيدوز ديابتى و حالت‌هاى هيپراسمولار غيرکتوني) خلاصه شده‌اند.

جدول مقادير آزمايشگاهى در کتواسيدوز ديابتى (DKA) و حالت‌هاى هيپراسمولار غيرکتونى (NKHS)

				DKA			NKHS
	گلوکز mg/dL) mmol/L a)			۳۳/۳ - ۱۶/۷ (۶۰۰-۳۰۰)			۶۶/۶ - ۳۳/۳ (۱۲۰۰-۶۰۰)
	سديمa  meq/L			۱۲۵-۱۳۵			۱۳۵-۱۴۵
	پتاسيمa			نرمال تا↑ b			نرمال
	منيزيم a			نرمال b			نرمال
	کلرايدa			نرمال			نرمال
	فسفاتa			↓			نرمال
	کراتينين			اندکى ↑			↑متوسط
	اسمولاليته mOsm/mL			۳۲۰-۳۰۰			۳۸۰-۳۳۰
	کتون‌هاى پلاسما a			++++			+/-
	بيکربنات سرم meq/L a			<۱۵meq/L			نرمال تا اندکى↓
	pH شرياني			۷/۳-۶/۸			>۷/۳
	Pco2 شريانى mmHg			۳۰-۲۰			نرمال
	گپ آنيونى Na-(Cl+HCO3)],meq/L  a]			↑			نرمال تا اندکى ↑

(دامنه‌ها نماينده مقادير مورد نظر در زمان پرزانتاسيون هستند)

a: تغييرات بزرگ در طى درمان DKA اتفاق مى‌افتد.

b: اگرچه سطوح پلاسمائى در زمان پرزانتاسيون طبيعى يا بالا هستند، ذخاير کلى بدن معمولاً تهى شده‌اند.