در بیان آنک نادر افتد کی مریدی در مدعی مزور اعتقاد ب...

لیک نادر طالب آید کز فروغ		در حق او نافع آید آن دروغ
او به قصد نیک خود جایی رسد		گرچه جان پنداشت و آن آمد جسد
چون تحری در دل شب قبله را		قبله نی و آن نماز او روا
مدعی را قحط جان اندر سرست		لیک ما را قحط نان بر ظاهرست
ما چرا چون مدعی پنهان کنیم		بهر ناموس مزور جان کنیم