|
|
| در بيشتر خانه‌ها، همه‌چيز براى رفاه و آسايش بزرگسالان ساخته شده است و بچه‌ها با اشکال مى‌توانند جائى براى خود در آن پيدا کنند.
|
|
| کودکان به مکانى تنها متعلق به خود نياز دارند. داشتن محلى کوچک و اختصاصى به کودک کمک مى‌کند تا احساس مالکيت کند. احساس مالکيت براى رشد استقلال‌خواهى و شخصيت کودک مفيد و سازنده است.
|
|
| کودکان، در سال‌هاى اوليه، نه تنها از لحاظ جسمى و ذهني، بلکه از نظر قواى درونى نيز رشد مى‌کنند. به همين دليل، لازم است که محيط زندگى کودک را طورى طرح‌ريزى کنيم که او مکانى ويژهٔ خود داشته باشد. داشتن محيط اختصاصى براى نگهدارى وسايل شخصى مثل اسباب‌بازى‌ها، لباس‌هاى اضافي، کتاب‌ها، مجلات تصويرى و ... به رشد شخصيت کودک کمک مى‌کند.
|
|
| کودکان دوست ندارند کسى به اسباب‌بازى‌ها و لوازم شخصى آنها دست بزند. آنان مى‌خواهند اسباب‌بازى‌ها و وسايل آنها مکان خاصى داشته باشد و آنان بتوانند در آنجا بدون مزاحمت بازى کنند و بريزند، بپاشند و هرطور که خواستند به آن نظم بدهند و کسى مزاحم کار آنها نشود و بازى آنها را قطع نکند. دل آنها مى‌خواهد اسباب‌بازى‌هاى آنها در همان جائى باشد که براى مثال، چند ساعت پيش بازى مى‌کرده‌اند. مى‌خواهند همه‌چيز آنها در دسترس و سر جاى خود باشد. بايد به آنان اجازه داد که ساخته‌هاى آنها باقى بماند تا بعدازظهر، مثلاً مسافرتى را که آغاز کرده بودند، ادامه دهند. و يا اينکه اولين برجى که با الگوهاى خود ساخته، به پدر خود نشان دهد. آنان دوست دارند جائى مخصوص خود داشته باشند که اين بازى‌هاى نيمه‌تمام آنها بدون اينکه مزاحم کسى باشد، همان‌طور باقى بماند.
|
|
| ضرورت دارد که به هنگام ساخت خانه اتاقى براى کودکان در نظر گرفته شود. اگر چنانچه فضاى کافى و اتاق‌هاى جداگانه براى آنان نمى‌توانيد داشته باشدي، کمدهائى داراى چندين طبقه تهيه کنيد تا کودک بتواند اسباب‌بازى‌ها و وسايل خود را در آن جاى دهد، و يا اينکه با تخته‌هاى نئوپان، يا جعبه‌هاى پلاستيکي، کارتن و ... مکان مجزائى را براى هر کودک در نظر بگيريد.
|
|
| همان‌طور که گفته شد، در نظر گرفتن جاى مشخص و مجزا، به کودک اين پيام را مى‌دهد که تو شخص مهمى هستي. کودکان نياز دارند که به آنان احترام بگذاريم و شخصيت بدهيم. اختصاص مکانى خاص به کودک، موجب پرورش حس مالکيت، استقلال، رشد شخصيت و احساس خود ارزشمندى در آنان مى‌شود.
|
|
| اتاقى در اندازهٔ ۴×۳ متر که فضاى مناسب براى قرار دادن وسايل بازى داشته باشد، براى کودک کافى است. رنگ اتاق در پرورش ذوق هنري، يادگيري، آرامش روحى و روانى کودک مؤثر است. اتاق کودک را با رنگ‌هاى ملايم، روشن و خنثى نقاشى کنيد. بهتر است ديوارهاى اتاق تا بلندى قد کودکان قابل شستشو باشد.
|
|
|
|
| - قفسه‌هاى اتاق کودک بهتر است در باز و کم ارتفاع باشد تا کودک بتواند اشياء گوناگون را به آسانى بر روى آنها قرار دهد و اسباب‌بازى‌هاى خود را درون آن بچيند.
|
|
| - قفسه‌ها و کمد کودک را با رنگ‌هاى طبيعى و خنثى رنگ‌آميزى کنيد.
|
|
| - کمد کودک بايد به گونه‌اى ساخته شود تا او به آسانى بتواند همهٔ نقاط آن را در دسترس داشته باشد.
|
|
| - ميز و صندلى‌ها بايد سبک‌وزن و داراى رنگ روشن باشند تا کودک به آسانى و بدون سروصدا بتواند آنها را جابه‌جا کند.
|
|
| - به‌جاى اينکه اتاق و کمد کودک را مرتب و منظم کنيد و هميشه از او ايراد بگيريد که اسباب‌بازى‌ها و وسايل او ترتيب ندارد، بهتر است به کودک اجازه دهيد اتاق و کمد خود را هر طورى‌که خود او مى‌خواهد مرتب کند.
|
|
| - به هنگام تزئين اتاق کودک، اگر او مايل بود و از شما تقاضا کرد، به درخواست او پاسخ مثبت بدهيد. وقتى شما براى خواست و نظر کودک اهميت قائل مى‌شويد و به آراء و عقايد او احترام مى‌گذاريد، موجبات شادي، نشاط و اعتماد به نفس او را فراهم مى‌آوريد.
|
|
| - در اتاق کودک تابلوهاى جذاب، زيبا از مناظر طبيعى نصب کنيد و از نصب تابلوهاى مختلف و گوناگون بپرهيزيد؛ زيرا تحريکات بيش از اندازه موجب از ميان رفتن تمرکز و انحراف حواس کودک مى‌شود.
|
|
| - اگر مى‌خواهيد کودک ديوار اتاق خود و يا ديگر اتاق‌ها را خط‌خطى نکند، يک تخته سياه در اندازهٔ متوسط و يا وايت‌بُرد (تخته سياه اولويت دارد) بر روى ديوار در ارتفاع کم نصب کنيد، تا کودکان روى آن بنويسند و يا نقاشى کنند.
|
|
| - کاغذهاى باطله و ارزان‌قيمت تهيه کنيد و براى خط‌خطى کردن و نقاشى کشيدن در اختيار کودکان قرار دهيد.
|
|
| - درجهٔ حرارت اتاق کودک بايد از ۱۶ تا ۱۸ درجهٔ سانتى‌گراد باشد و از ۲۲ درجه نبايد تجاوز کند.
|
|
| در داخل اتاق براى کودک وسايل بازى ترتيب دهيد
|
|
| يک تخته به طول صد و بيست و پنج و عرض سى سانتر متر، که گوشه‌هاى آن را مدوّر کرده و با کاغذ سنباده کاملاً صاف و صيقلى کرده باشيد، وسيلهٔ خوبى است که مى‌شود از آن استفاده‌هاى گوناگون کرد. به‌منظور رعايت ايمني، اين بازى بايد تحت نظارت دقيق خود شما انجام گيرد.
|
|
| براى ايجاد تعادل، اول کف اتاق را کاملاً صاف کنيد. سپس با استفاده از بالش، دمر کردن قابلمه و يا مقدار زيادى روزنامه باطله، آن را از کف اتاق بالاتر بياوريد.
|
|
| وقتى مى‌خواهيد به کودک کمک کنيد، فقط از يک انگشت خود استفاده کنيد. در غير اين‌صورت، کودک ياد نمى‌گيرد تعادل خود را حفظ کند و به شما متکى خواهد شد.
|
|
| - براى سر خوردن و بالا رفتن.
|
| - براى الاّکلنگ بازي.
|
| - براى پريدن.
|
| - تشکچه، لحاف کهنه، تشک بادى براى غلت زدن، پريدن، استراحت کردن.
|
|
| با نصب يک قلاّب محکم به سقف، يک طناب نرم و قطور (به قطر چهار سانتى‌متر)، تخته‌اى صاف و داراى سوراخ‌هاى مناسب براى رد کردن طناب، مى‌توان يک تاب درست کرد. مى‌توانيد از فنر يک تاب فنرى کهنه، آن را طورى درست کنيد که کودک بتواند بالا و پائين شود.
|
|
|
|
