مفاهیم فنی

لزوم ارزيابى دقيق درآمدها و هزينه‌هاى جهانگردى در يک کشور ضرورت تعريفى روشن از جهانگردى و جهانگرد را نشان مى‌دهد.

در سال ۱۹۳۷ هيئت کارشناسان آمار جامعهٔ ملل در جهت تعريف 'جهانگرد' گام برداشت. به نظر اين هيئت به همهٔ افرادى که به منظور تفنن و لذت بردن به‌مدت ۲۴ ساعت و بيشتر، و کمتر از يک سال محل اقامت دائم خود را ترک مى‌کنند جهانگرد مى‌گويند. اما هيئت مزبور افرادى را که به منظور اشتغال به کار يا حرفه‌اى به کشور ديگرى وارد مى‌شوند، مسافران عبورى و دانشجويان مقيم يک کشور را جهانگرد نمى‌شناخت.

اتحاديهٔ بين‌المللى سازمان‌هاى رسمى مسافرتى تعريف فوق را پذيرفت، ولى پس از برگزارى نشست‌هاى دوبلين در سال ۱۹۵۰ و لندن در سال ۱۹۵۷، توصيه نمود که دانشجويان نيز در شمار جهانگردان قرار بگيرند و ميان مسافران عبورى و جهانگردى تفاوت قائل شوند. اين توصيه در نشست سازمان ملل‌متحد در مورد جهانگردى و مسافرت‌هاى بين‌المللي، که در سال ۱۹۶۳ در رم تشکيل گرديد نيز پذيرفته شد. اين تعريف جديد که همهٔ دولت‌ها آن را پذيرفتند به ايجاد ضابطه‌اى براى آمارگيرى جهانگردى و بنابراين، بررسى وضع بازارهاى جهانگردى کمک بزرگى نمود.