غلت جلو

به‌منظور کامل کردن غلت جلو، فرد حرکت خود را روى زمين در حالى که دست‌ها قسمت پشت‌ سر، قسمت‌ بالاى تنه، قسمت پائين تنه و باسن و وزن بدن را تحمل مى‌کنند، با پاها شروع و با پاها تمام مى‌کند. کودکان کم سن و سال غالباً اين مهارت را پشتک زدن مى‌گويند، اما از نظر فنى پشتک زدن‌ مهارتى هوايى است.

ويژگى‌هاى شکل اوليهٔ غلت جلو. همان‌طور که در تصوير زير مشاهده مى‌شود تلاش‌هاى اوليهٔ کودک براى اجراء غلت جلو نمى‌تواند متقارن باشد، لذا حرکت ناقص است. فشارى که کودک به زمين وارد مى‌کند ممکن است در يک دست بيشتر از دست ديگر و در يک پا بيشتر از پاى ديگر باشد. او نياز به قدرت کافى در دست و شانه به‌منظور تحمل وزن بدن و قدرت کافى شکم براى حفظ وضعيت تنه جمع شدهٔ خود دارد. در غير اين صورت سر و تنه از حرکت عقب مى‌ماند و کودک به‌عنوان نيروى مخالف بايد پاها را کاملاً بکشد تا بتواند سر و تنه را تا وضعيت نشسته و پايان بالا بياورد (رابرتن و هالورسون، ۱۹۸۴).

غلت جلو ماهرانه:براى اجراء ماهرانه مهارت غلت جلو (تصوير زير) بايد تغييرات ذيل در فرد به‌وجود آيد:

۱. در اجراء ماهرانه غلت جلو، فرد به جاى سر از دست‌ها براى تحمل وزن بدن استفاده مى‌کند و با بردن چانه به سمت سينه به سر فرصت مى‌دهد که از ميان دست‌ها عبور کند.

۲. به جاى عقب نگه داشتن دست‌ها هنگام انتقال وزن به قسمت پائين تنه، فرد ماهر با آوردن آنها به جلو به ادامهٔ اندازهٔ حرکت بدن کمک مى‌کند.

۳. فرد ماهر هنگام اجراى اين مهارت به جاى از دست دادن وضعيت خميدهٔ سر و تنه، پس از آنکه لگن حرکت رو به پايين را شروع کرد، آن حفظ کرده، به اين ترتيب هر قسمتى از سطوح مختلف بدن پس از انتقال وزن به قسمت جلو از زمين جدا مى‌شود.

۴. به جاى وارد کردن نيرو با يک پا و در نتيجه تمايل بدن به يک سمت، فرد ماهر با هر دو پا به زمين نيرو وارد مى‌کند.

۵. به جاى کشيدن مفصل‌هاى لگن و زانوها هنگامى که پشت زمين را لمس مى‌کند، فرد ماهر آنها را در تمام طول حرکت تا فرود پاها به زمين خميده نگه داشته، پس از آن با ايستادن حرکت را کامل مى‌کند.

تغييرات رشدى در غلت جلو: رابرتن (۱۹۸۴) با توجه به تجربيات ويليامز (۱۹۸۰) و هالورسون (۱۹۷۷) مراتب رشدى غلت جلو را فرض کرد. او مراتب رشدى را به دو مرحله تقسيم کرد: يک مرحلهٔ آغازين با اجزاء مربوط به عمل سر و دست و عمل پا و يک مرحلهٔ تکميلى با اجزاء مربوط به عمل دست، عمل سر و تنه و عمل پا. بسيارى از اين روندهاى رشدى را مى‌توان در انواع ديگر غلت مشاهده کرد (غلت‌هاى شانه، غلت‌هاى عقب و غيره).

مشاهدۀ الگوهاى غلت زدن: الگوهاى حرکت غلت جلو را از پهلو (کنار) مشاهده مى‌کنيد. مشاهدهٔ الگو از نقطه‌اى در امتداد جهت غلت به مشاهده‌کننده فرصت مى‌دهد تا غلت‌هايى را که به طرفين تمايل دارد و نشانهٔ هم‌زمان نبودن نيروى وارد شده توسط دست‌ها و پاها است به خوبى بيند. مشاهدهٔ اين نکته که کودک از دست‌ها براى تحمل وزن بدن استفاده مى‌کند يا نه بسيار مهم است. استفاده از دست‌ها براى هُل دادن بدن به جلو و حفظ وضعيت خميده بدن از جمله حرکات اصلى اجراء ماهرانه مهارت است.

مقدار انتقالى که کودکان در اين دو مهارت انتقال وزن دارند، نشان‌دهندهٔ پيشرفت‌هاى آنها است. آنها به‌طور فزاينده‌اى مى‌توانند از حرکات متقارن استفاده کنند. اين امر به منظور کنترل بهتر در اجراء حرکات توسط دو سمت بدن و پيشرفت قدرت است؛ به‌‌طورى که سمت مسلط بدن موجب هدايت حرکت بدن به يک سمت نمى‌شود. مقدار انتقالى که کودک در حرکات فوق دارد، همچنين نشان‌دهندهٔ کنترل بيشتر در حفظ تعادل و توانايى انتقال نرمتر اندازهٔ حرکت بدن به جلو، بدون مکث است.