ز پیش دیده تا جانان من رفت

ز پیش دیده تا جانان من رفت		تو پنداری که از تن جان من رفت
اگر خود همره جانان نرفتم		ولی فرسنگها افغان من رفت
سر و سامان مجو از من چو رفتی		تو چون رفتی سر و سامان من رفت
چه دید از من که چون بر هم زدم چشم		چو اشک از دیده‌ی گریان من رفت
از آن پیچم به خود چون مار ، وحشی		که گنج کلبه‌ی ویران من رفت