|
|
|
|
|
| براى چنين کودکى بايد برنامه‌اى بدينگونه تنظيم کرد:
|
|
| مثلاً صبح در فلان ساعت از خواب برخيزد. تا فلان ساعت برنامه شستشو، نماز و ... فلان ساعت صبحانه، فلان ساعت مطالعه. مثلاً ساعت ۵/۷ صبح حرکت بسوى مدرسه، ساعت ۴ بعدازظهر بازگشت به خانه. تا ساعت ۱۵ استراحت و بازي، ساعت ۵ تا ۶ بعدازظهر مطالعه، نيم‌ساعت استراحت، يکساعت ديگر مطالعه و کار و...
|
|
|
|
| بايد براى درس خواندن او انگيزه‌اى مادي، معنوى وگاهى توأمى از اين و آن معين کرد. بهنگامى که طفل انگيزه براى درس خواندن نداشته باشد و يا کار درس و بحث مدرسه را پوچ و بيحساب بداند اميدى به کار و تلاش او نخواهد بود. بايد طبق مذاق و براساس اصل رغبت او انگيزه‌اى را معين کرد و او را براساس انگيزه به کار و تلاش دعوت کرد.
|
|
|
|
| گاهى او نمى‌تواند درس بخواند و دل به کار دهد بدان‌خاطر که اراده‌اى محکم و جدٌى ندارد و يا در تصميم‌گيرى‌ها دودل و مردٌد است. از طريق تحريض و تشويق، جرأت دادن‌ها، روحيه دادن‌ها، حتى دست او را گرفتن و به سرکار نشاندن، مراقب خودبودن، همراهى و همکارى با او و زمزمه در گوش او که تو مى‌توانى به پيش روي، مى‌توان او را تشويق کرد.
|
|
|
|
| به کودک بايد اعتماد بنفس داد، روح اميد را بايد در او زنده ساخت، او را بايد جرأت داد که مى‌تواند در صورت کار و تلاش براى خود وخانواده‌اش افتخار بيافريند.
|
|
|
|
| هدف‌هائى که براى درس و کار و پيشرفت او معين مى‌کنيد کوتاه و زودرس باشد. بصورتى که طفل با مختصر تلاش و سرمايه‌گذاريِ وقتي، بتواند آن را انجام دهد و پس از انجام دادن مورد تشويق قرار گيرد. در آنگاه هدف کوتاه ديگرى را براى او معين کنيد که در آن وادى کوشش و تلاش کند و بهمين ترتيب... و سرانجام او را به هدف بزرگتر و والاتر برسانيد.
|
|
|
|
| سردرگمى و پريشان احوالى‌ها خود در ايجاد زمينه براى تنبلى بسيار مؤثرند. آنها از تنبلى سر در مى‌آورند بدان‌خاطر که نمى‌دانند چه کنند و يا کار خود را از کجا آغاز کنند. اگر بتوانيم به آنها مدد برسانيم و اطلاعات و آگاهى‌هاى لازم را در اختيارشان قرار دهيم و هادى و راهنماى آنان باشيم خواهيم توانست آنها را به راه آورده و مشکل‌شان را حل کنيم.
|
|
|
|
| او در مسير خود ضعف‌ها و اشکالاتى بسيار خواهد داشت. اينک وقت آن نيست که اين ضعف‌ها را به رخش بکشيم. بايد بکوشيم روى نقاط قدرت او تکيه کنيم. پيشرفت‌هاى او را ببينيم نه عقب‌ماندگى‌هاى او را و در اين زمينه ميزان پيشرفت او را نسبت به خودش موردتوجه قرار مى‌دهيم نه ديگران. اگر ديروز نمره ۵/۴ و امروز نمره ۷۵/۴ گرفته بايد مورد تشويق و تأييد قرار گيرد و اين شيوه را به پيش مى‌برد.
|
|
|
|
| در عين اينکه کودک را براى انجام تکاليفش تشويق مى‌کنيم و سعى داريم کار او را با کار همشاگرديهايش منطبق سازيم سعى خواهيم کرد که در ديگر جنبه‌هاى گذشته هم اقدامى داشته باشيم.مثلاً در يکسو درس‌هاى کلاس چهارم را به او تدريس کنيم، و از سوى ديگر ساعتى از شبانه‌روز را اختصاص به دروس کلاس سوم بدهيم تا عقب‌ماندگى‌هائى که در آن زمينه داشته است از ميان برود.
|
|
|
|
| در عين اينکه مراتب فوق را درباره کودک اعمال مى‌کنيم بايد مراقب باشيم در جنبه‌هاى ديگر نيز کار و تلاش داشته باشيم مثلاً براى او امنيت فکرى در محيط خانواده و زندگى فراهم آوريم. گرد محروميت اقتصادى را نسبتاً و در حد متعارف از چهره او پاک کنيم. عاطفه مجروح و دل شکسته او را ترميم کنيم، دل او را بدست آوريم، تا او به استوارى بيشتر و عزمى قوى‌تر به پيش برود.
|
