۲. مايع قابل پخش به ميزان ۴۸/۰ کيلوگرم در ليتر (پرينسپ ۴L).
۳. گرانوله قابل پخش در آب به ميزان ۹۰ درصد (پرينسپ کاليبر ۹۰)
- به‌کارگيرى علف‌کش به شکل خشک :
۱. گرانول ۴ درصد (پرينسپ ۴G)
- به‌کارگيرى علف‌کش به شکل ذرات جامد در آب:
۱. پودر وتابل ۸۰ درصد (آکوازين)
حرکت و نحوهٔ عمل در گياهان
سيمازين علف‌کشى است که در خاک استفاده مى‌شود، به‌صورت آپوپلاست انتقال مى‌يابد و بازدارندهٔ فتوسنتز است. در خشکى‌ها به راحتى به‌وسيلهٔ ريشهٔ گياهان جذب مى‌شود، اما از طريق شاخ و برگ جذب آن آسان نيست.
واکنش در خاک
تمايل سيمازين براى جذب سطحى به کلوئيدهاى خاک، متعادل و گاه شديد است. لذا ميزان مصرف براساس بافت خاک و مواد آلى موجود در آن، تعيين مى‌شود. در خاک‌هاى پيت و ماک با مادهٔ آلى زياد، نمايش ضعيفى از علف‌کش انتظار مى‌رود. آبشوئى سيمازين در اکثر خاک‌ها محدود است. فعاليت آن در آب در دماى ۲۷ درجه سانتى‌گراد ۵ قسمت در ميليون (PPm) است.
سيمازين تقريباً در تمام طول فصل رشد، علف‌هاى هرز را کنترل مى‌کند. بقاياى علف‌کش باعث ايجاد خسارت در گياهان زراعى مى‌شود مخصوصاً زمانى که مقدار زيادى از آن استفاده شده و يا گياهان حساس به تريازين کاشته مى‌شوند.
گياهان حساس به سيمازين
اغلب گياهان برگ‌باريک و برگ‌پهن يک‌ساله حساس به سيمازين هستند.
- برگ‌باریک‌های یک‌ساله‌ای که به‌وسیلهٔ آن کنترل می‌شوند عبارتند از: سوروف ، علف پشمکی ، علف خرچنگ ، دم روباهی ، گیاه علف غاز (Eleucine indica) ، ارزن وحشی پائیزه (Panicum dichotomiflorum) ، یولاف وحشی و ارزن وحشی (Panicum capillare).
- برگ‌پهن‌هاى يک‌ساله‌اى که به‌وسيلهٔ آن کنترل مى‌شوند عبارتند از: مولوگو، گندمک، زلف پير، گزنهٔ سفيد (Lanium amplexicaule)، سلمه،نيلوفرهاى يک‌ساله، انواع خردل وحشي، انواع تاجريزي، تاج خروس، کاهوى خاردار، انواع امبروزيا و انواع علف هفت‌بند.
- با استفاده از مقادير بالاى سيمازين که در برچسب آن اشاره شده، مرغ و ديگر علف‌هاى هرز چندساله را مى‌شود کنترل کرد.
کاربردهاى اصلى
به‌علت فعاليت کم سيمازين بر روى شاخ و برگ، سيمازين را قبل از سبز شدن علف‌هاى هرز در خاک مورد استفاده قرار مى‌دهند. چنانچه علف‌هاى هرز جوانه زده باشند، براى از بين بردن آنها بايستى يک علف‌کش تماسى همچون پاراکوآت نيز به آن اضافه نمود. سيمازين در مقادير کم (۱۲/۱ تا ۴۸/۴ در هکتار) در ميان گياهان زراعى به‌صورت انتخابى عمل مى‌کند. در مقادير بالاتر کنترل عمومى علف‌هاى هرز صورت مى‌گيرد.
- کنترل انتخابى علف‌هاى هرز:
۱. براى ذرت قبل از کاشت به‌صورت مشارکت در خاک و قبل از سبز شدن.
۲. براى گياهان زراعى چندسالهٔ علفى تثبيت شده مثل يونجه، مخلوط يونجه با علف باغ، پنجه مرغي، نيشکر، مارچوبه و علف‌هاى چمنى گرمادوست همچون علف سنت آگوستين.
۳. گياهان زراعى چندسالهٔ چوبى تثبيت شده
- گياهان آجيلى و ميوه‌اى مانند سيب، گلابي، آلوترش، آوکادو، خاس، توت سياه (شاه‌توت)، ذغال‌اخته، تمشک، انگور، گريپ‌فورت، ليمو، پرتقال، زيتون، هلو، گوجه، گيلاس، گردو و فندق.
- قلمستان‌ها، نهالستان‌ها، درخت کريسمس و درختان بادشکن، بيشتر از ۴۰ گونه از مخروطيان و درختان زينتى گلدار بر روى برچسب علف‌کش مشخص شده که در سرتاسر ايالات متحدهٔٔ آمريکا قابل استفاده است.
۱. مناطق غير کشاورزى مثل امکان صنعتي، محل‌هاى حق تقدم، چهارشنبه‌سراها، مخازن سوخت مزارع و اراضى غير کشاورزى هر مزرعه. بسته به‌گونه‌هاى علف‌هاى هرز و مدت کنترل موردنظر، مقدار علف‌کش از ۴۸/۴ تا ۶/۵ کيلوگرم در هکتار متغير است.
۲. گياهان آبزى در مرداب‌ها (آکوازين)، به مقدار ۴۸/۱ تا ۴۵/۷ کيلوگرم سيمازين در هکتار، اکثر جلبک‌ها، علف‌هاى هرز غوطه‌ور و علف‌هاى هرز شناور کنترل مى‌شوند.
باقى ماندن سيمازين در خاک باعث آسيب‌رسانى به گياهان زراعى مى‌شود. امکان دارد در اثر استفادهٔ دراز مدت از سيمازين، بيوتيپ‌هاى مقاوم حاصل شود.
مشکلات مخصوص
باقی ماندن سیمازین در خاک باعث آسیب‌رسانی به گیاهان زراعی می‌شود. امکان دارد در اثر استفادهٔ دراز مدت از سیمازین ، بیوتیپ‌های مقاوم حاصل شود.
